literaire horror

Ik las dit boek voor de facebookgroep Boeken toer, lezen en recenseren van boeken van onbekende schrijvers. Waarvoor dank.
Voorin het boek staat dat het een liefdesvertelling is. Dat vind ik intrigerend, want volgens de cover is het een literaire horror. Hoe passen die twee dan bij elkaar?
Vergruisde stemmen bevat twee verhaallijnen. We beginnen met dat van een literatuurwetenschapper die onderzoek doet naar de auteur Bram Stoker en diens beroemde werk Dracula. Je wordt daarbij meegenomen naar een bibliotheek in Dublin. Daar ontdekt de literatuurwetenschapper in de archieven een oud, handgeschreven manuscript.
De tweede verhaallijn is die van het manuscript dat de literatuurwetenschapper vindt. Het gaat over het leven van een vampier en zijn grote liefdes. Door zijn ogen verken je de grenzen van het menselijke en onmenselijke, het sterfelijke en het onsterfelijke. Wat is liefde waard als het leven zo vluchtig is?
De vampier raakt geobsedeerd door de broze Alma. In plaats van haar te doden, besluit hij haar te observeren. Hij wil weten wat het is dat mensen voortdrijft. Hij wordt daarbij behoorlijk filosofisch.
De vampier heeft daarnaast ook een leven met Yrin en haar horde. Deze scenes zitten soms vol gruwelijk geweld en seksuele uitspattingen en zijn zeker niet geschikt voor mensen met een zwakke maag.
Het boek zit vol verwijzingen die je pas vindt als je goed zoekt en is prachtig in elkaar geweven. Hoe de twee verhaallijnen samenkomen is me niet helemaal duidelijk, wellicht bij een tweede keer lezen. Zelf heb ik het boek Dracula (nog) niet gelezen, dus wellicht dat ik nog het een en ander heb gemist. En ik vraag me ook af wat de symbolen betekenen die her en der in het boek staan.
In ieder geval is het een boek dat me nog lang zal bijblijven.