Lezersrecensie
Recensie Een schitterend gebrek
Vele mensen zijn op zoek naar de ware liefde. Japin heeft hier een boek over geschreven. Hoe ver ga je als je van iemand houdt? Deze vraag staat centraal in dit schitterende boek van Arthur Japin.
Arthur Japin (1956) is de schrijver van internationaal beroemde romans. Van Een schitterend gebrek werden in de oorspronkelijk gebonden editie al meer dan 180.000 exemplaren verkocht.
Lucia woont met haar ouders op het platteland in de Veneto, in het huis van een barones. Als Lucia 14 is, wordt ze verliefd op de 17-jarige student Giacomo Casanova. Helaas kan Giacomo niet lang blijven op het landgoed en Lucia en hij besluiten als hij terugkomt met elkaar te trouwen.
In die tussentijd krijgt Lucia les van een professor, zodat ze een goede vrouw voor Giacomo kan zijn. Wanneer deze professor ernstig ziek wordt, is Lucia de enige die hem mag verzorgen. Zij doet dit met veel liefde, maar na zijn dood krijgt zij de ziekte ook. Ze ligt maanden op bed en heeft overal grote puisten. Lucia laat zich vastbinden op het bed, maar krijgt het toch voor elkaar de puisten in haar gezicht open te krabben. Haar hele gezicht wordt verminkt. Ze besluit dat ze zo niet met Giacomo kan trouwen en verlaat het ouderlijk huis.
Vele jaren later leeft Lucia onder de naam Galathée de Pompignac en gaat ze gesluierd door het leven. Als zij tijdens een toneelvoorstelling Giacomo, die inmiddels ook onder een andere naam leeft, weer tegenkomt, verandert er veel voor de inmiddels verbitterde Lucia.
Het thema van deze roman is duidelijk de liefde. Enorm mooi hoe het in het boek beschreven staat. Bij de eerste zinnen was het me al duidelijk dat het ging om een vrouw die er alles voor over heeft om haar man het geluk niet in de weg te staan. Een ander thema is verminking en acceptatie. Het verhaal gaat over een vrouw die verminkt is in haar gezicht en in het boek wordt je hard op de feiten gedrukt qua acceptatie. Ik vind het heel erg goed dat dat zo gedaan is. Het hielp me nog meer met het verplaatsen in Lucia.
Met het in Lucia verplaatsen had ik weinig moeite. Het is in de ik-vorm geschreven en op zo'n boeiende en integrerende manier dat ik me Lucia echt voelde. Als zij verdriet had, voelde ik met haar mee. Als er iets ongelooflijks gebeurde, slaakte ik een kreet van verbazing uit. Zij heeft geen mooi leven gehad, maar het boek is zo goed geschreven, dat ik het heerlijk vond om me haar te voelen!
Wat ik erg leuk vond en niet verwacht had, is dat dit een waargebeurde roman is. Achterin staat geschreven dat Lucia op 11 februari 1802 begraven is in New York. Zij heeft in Jamieson nog de liefde kunnen vinden en hem drie kinderen kunnen geven. Giacomo heeft nooit de volledige waarheid gekend. Hij denkt niet vaak meer aan haar, maar in zijn herinneringen noemt hij haar als een van de twee vrouwen die hij onrecht heeft aangedaan.
Ik vond het een schitterend verhaal en heb er geen gebrek in kunnen ontdekken. Het heeft mij kennis laten maken met een historische roman en ik ben er zo enthousiast over dat er meer historische romans zullen gaan volgen. De schrijfstijl van Japin is goed, leest lekker weg, waardoor je je gemakkelijk in kunt leven.
Een schitterend gebrek is een boek dat niet mag ontbreken op de lijst van de doorgewinterde lezer. In mijn ogen was het boek helemaal perfect!
Arthur Japin (1956) is de schrijver van internationaal beroemde romans. Van Een schitterend gebrek werden in de oorspronkelijk gebonden editie al meer dan 180.000 exemplaren verkocht.
Lucia woont met haar ouders op het platteland in de Veneto, in het huis van een barones. Als Lucia 14 is, wordt ze verliefd op de 17-jarige student Giacomo Casanova. Helaas kan Giacomo niet lang blijven op het landgoed en Lucia en hij besluiten als hij terugkomt met elkaar te trouwen.
In die tussentijd krijgt Lucia les van een professor, zodat ze een goede vrouw voor Giacomo kan zijn. Wanneer deze professor ernstig ziek wordt, is Lucia de enige die hem mag verzorgen. Zij doet dit met veel liefde, maar na zijn dood krijgt zij de ziekte ook. Ze ligt maanden op bed en heeft overal grote puisten. Lucia laat zich vastbinden op het bed, maar krijgt het toch voor elkaar de puisten in haar gezicht open te krabben. Haar hele gezicht wordt verminkt. Ze besluit dat ze zo niet met Giacomo kan trouwen en verlaat het ouderlijk huis.
Vele jaren later leeft Lucia onder de naam Galathée de Pompignac en gaat ze gesluierd door het leven. Als zij tijdens een toneelvoorstelling Giacomo, die inmiddels ook onder een andere naam leeft, weer tegenkomt, verandert er veel voor de inmiddels verbitterde Lucia.
Het thema van deze roman is duidelijk de liefde. Enorm mooi hoe het in het boek beschreven staat. Bij de eerste zinnen was het me al duidelijk dat het ging om een vrouw die er alles voor over heeft om haar man het geluk niet in de weg te staan. Een ander thema is verminking en acceptatie. Het verhaal gaat over een vrouw die verminkt is in haar gezicht en in het boek wordt je hard op de feiten gedrukt qua acceptatie. Ik vind het heel erg goed dat dat zo gedaan is. Het hielp me nog meer met het verplaatsen in Lucia.
Met het in Lucia verplaatsen had ik weinig moeite. Het is in de ik-vorm geschreven en op zo'n boeiende en integrerende manier dat ik me Lucia echt voelde. Als zij verdriet had, voelde ik met haar mee. Als er iets ongelooflijks gebeurde, slaakte ik een kreet van verbazing uit. Zij heeft geen mooi leven gehad, maar het boek is zo goed geschreven, dat ik het heerlijk vond om me haar te voelen!
Wat ik erg leuk vond en niet verwacht had, is dat dit een waargebeurde roman is. Achterin staat geschreven dat Lucia op 11 februari 1802 begraven is in New York. Zij heeft in Jamieson nog de liefde kunnen vinden en hem drie kinderen kunnen geven. Giacomo heeft nooit de volledige waarheid gekend. Hij denkt niet vaak meer aan haar, maar in zijn herinneringen noemt hij haar als een van de twee vrouwen die hij onrecht heeft aangedaan.
Ik vond het een schitterend verhaal en heb er geen gebrek in kunnen ontdekken. Het heeft mij kennis laten maken met een historische roman en ik ben er zo enthousiast over dat er meer historische romans zullen gaan volgen. De schrijfstijl van Japin is goed, leest lekker weg, waardoor je je gemakkelijk in kunt leven.
Een schitterend gebrek is een boek dat niet mag ontbreken op de lijst van de doorgewinterde lezer. In mijn ogen was het boek helemaal perfect!
4
Reageer op deze recensie