Prachtige boek die je altijd bij blijft

In tegenstelling tot vergelijkbare verhalen die over tijdreizen gaan zal je hierin geen tijdreismachines tegenkomen. In plaats daarvan speelt het verhaal zich volledig af in een klein café in Tokio. De wonderbaarlijke gave die het café heeft is geen geheim en toch ontmoedigen de strikte regels de meeste mensen om zelf tijd te reizen. In essentie is dit een karaktergedreven boek en bestaat uit 4 kleine verhaallijnen die elk draaien om een specifiek reis die één van de vaste gasten of het personeel maakt. Tegelijkertijd is het ondergebracht in een groter verhaal dat verweven is andere verhaallijnen.

Hoewel de personages het verleden niet kunnen veranderen, zijn de gevolgen van tijdreizen, de ervaringen van de personages en de emoties die met zich meebrengt zeer reëel. Heirdoor lijkt het verhaal ook realistisch en herkenbaar.

Heel bijzonder hoe de auteur middels de vastgestelde regels die hij oplegt aan tijdreizen het verhaal met striktheid binnen de vier muren van deze café houdt. Het is een interessant concept en het ontdekken waard. Ik vond de schrijfstijl van de auteur echt subliem. Persoonlijk ben ik van mening dat niet de verhalen zelf het boek zo bijzonder maakt, maar juist het emotionele lading en de verborgen levenslessen die je in elke verhaal tegenkomt.

Hoe meer ik over dit boek nadacht hoe mooier ik het vond. Ik weet niet of het de juiste benaming is, maar ik heb er echt van genoten. Het is snel geschreven en je wordt snel betrokken bij het plot. Dit boek zegt veel over de menselijke emotionele conditie waarin we op een bepaalde fase van ons leven kunnen verkeren en de moeite die we doen voor degenen van wie we houden. Het is een emotioneel geladen verhaal, maar op een fijngevoelige wijze. Dit heeft Kawaguchi subtiel en krachtig verwoord met deze prachtige roman en ik kijk ernaar uit om de andere delen te gaan lezen.