Bedankt!

Een ontroerend verhaal over loslaten. Een verhaal over dappere Bryan en zijn dappere ouders en zusje. Bijna niet voor te stellen hoeveel ellende zo'n klein wezentje kan meemaken. Ontroerend om te lezen hoe er van hem werd gehouden. Bij tijd en wijlen schaamde ik mij voor de houding van de medische wereld. En bijna niet voor te stellen dat je je eigen kind moet loslaten. Dat het inmens pijn moet doen, ja dat geloof ik. Bedankt Marianne, voor het delen van jou verhaal!

Tip: Wat mij als verpleegkundige opviel is dat het boek meestal het woord verpleegster gebruikt, maar soms ook verpleegkundige...dat zou ik bij een volgende druk even gelijk trekken...dat er overal het zelfde woord gebruikt wordt.

Top: Het varen op je eigen intuïtie en dat door alles heen ook laten blijken vind ik sterk beschreven. Een moeder weet het allerbeste wat goed is voor haar kind