Incrediblybookworm : Recensie tweede deel Wolters-Molenaarsserie

Gérard was een jager, maar niet in de traditionele zin; hij jaagde niet op wild, maar op schimmels. Zijn uitrusting was eenvoudig, maar doeltreffend: een GPS, spiegelreflexcamera en monstercontainers en vergrootglas.

Wanneer een debuut al zo goed wordt ontvangen, is het altijd spannend wat het tweede boek gaat doen. Mijn verwachtingen waren dus hoog gespannen toen Frank Peters aangaf bloggers te zoeken voor het tweede deel in de Wolters-Molenaarsserie. Of ik mee wil doen? Jaaaa, gaaf!

En toen viel Drenkman in de bus. Wat een prachtige en sprekende cover. Zeker net zo mooi als ‘Het meisje bij het venster’. En jullie weten hoe goed ik dat boek vond! Gelukkig is Rik Wolters ook in dit nieuwe verhaal weer van de partij. Hij voelt ondertussen toch een beetje als een vriend. Een onhandige, klungelige, soms zelfs domme vriend, en één waar je een oogje op moet houden, maar zeker een vriend.

 In Drenkman, brengt Rik, zijn dagen eenzaam door op zijn landgoed. Hij wordt onverwacht herenigd met Sandra wanneer Gérard Rapaille, een Belgische paddenstoelenexpert, hen benadert met een schokkend verhaal. Een farmaceutisch bedrijf voert schimmige experimenten uit met een revolutionair medicijn tegen Alzheimer, gebaseerd op mysterieuze paddenstoelen. In plaats van het aan de grote klok te hangen, lijken ze het met alle macht te willen verbergen. De lezer krijgt al een voorproefje in de proloog. De krantenberichten liegen er niet om, hier gebeuren vreemde en misdadige praktijken.

Ondanks Rik zijn bedenkingen heeft bij Sandra en het verhaal, starten ze toch samen een onderzoek en stuiten al snel op duistere geheimen van het bedrijf. Het haalt onmiddellijk Riks eigen demonen, over de verdwijning van zijn verdwenen broer Joes naar boven. Kan hij het handelen, of zakt hij nog verder in zijn strubbelingen en depressies.

Frank Peters neemt je vanaf de eerste bladzijde mee in het verhaal over schimmige werelden van de farmacologie. De opbouw is origineel en spannend en begint met een aantal mediaberichten en kennisgeving over de nieuwe personages. Het is daardoor meteen goed opletten geblazen, maar ik beloof je, als je verder leest komt het helemaal goed, want het middengedeelte is wat kalmer waardoor je alles goed op je in kunt laten werken. De auteur beheerst die techniek tot in de puntjes. Voor je ontstaat een gelaagd verhaal, over manipulaties, hallucinaties en menselijke relaties met hun duistere en kwetsbare kanten.

Deze thriller is een rondtrekkende, manipulatieve overpeinzing over het verstrijken van het leven. Over de complexiteit van familie, liefde en vriendschappen. Het toont ons diegene die we maar niet lijken te kunnen worden. Het vergroot het contrast met de donkere kant, dat daardoor nog invoelbaarder wordt. Wat ik ook erg leuk vind, dat had ‘Het meisje bij het venster’ ook, is dat er historische, mythische elementen worden verweven. De symboliek van een (volks)verhaal in een mysterieus verhaal. Interessant.

De verschillende verhaallijnen zijn goed uitgewerkt. Je kunt zien dat er goede research is gedaan. En de spanning aan het eind is meesterlijk gedaan. Je wil niets anders dan weten hoe het afloopt. Hoe zit het met de verdwijning? Hoe zit het met de experimenten? Hoe zit het met …??

Je bent helemaal op je hoede. Je zit op het puntje van je stoel. Wanneer zal de ellende toeslaan?
En ARCHHHH … Het einde! NEE!!!

Maar dan toch de bevrijding. Er komt een deel drie. Yes!