Lezersrecensie
Grappig verhaal over nieuwsgierigheid van kinderen
Toen ik Foempie voorbij zag komen was ik gelijk enthousiast. Door de vrolijke illustraties van Elisa Stolwijk, de heldere kleuren, maar zeker ook door het fantasierijke gebruik van woorden. Taal is leuk. Dit is wat je wil voor kinderen.
Het verhaal is erg grappig. Volwassenen zeggen soms dingen tegen hun kinderen om maar van dat gevraag af te zijn. En kinderen slikken dat als zoete koek.
Kazimir (Kaasje) is erg nieuwsgierig. Hij wil graag alles weten dus stelt hij constant vragen aan zijn vader. Hij babbelt er lustig op los, maar zijn vader heeft (net als iedere ouder) ook weleens geen zin om antwoord te geven. Dus verzint hij maar wat.
‘’Je kunt het maar beter geloven, want het is echt waar. Wil je bijvoorbeeld weten hoe iets heet, dan hoef je het maar te vragen en hij weet het meteen.’’
Op een dag is er groot nieuws. Kaasje ziet op televisie een voorwerp dat uit de lucht is komen vallen. De wetenschappers hebben geen idee wat het is. Dat is een vraag voor de vader van Kaasje. De goede man deed net een dutje op de bank, maar hij weet gelijk wat het is.
‘O, dat is een Foempie’ zegt hij, nog met zijn ogen dicht. Wat een held.
Kaasje pakt de telefoon en belt het door aan de wetenschappers……
Willem Bosch speelt leuk in op de nieuwsgierigheid van jonge kinderen, maar ook op de vanzelfsprekendheid dat volwassenen alles (horen te) weten.
‘Ik dacht ook al een Foempie,’ staat er op het bord dat de wetenschappers vasthouden.
Het verhaal eindigt met veel humor.
Aanrader!
Het verhaal is erg grappig. Volwassenen zeggen soms dingen tegen hun kinderen om maar van dat gevraag af te zijn. En kinderen slikken dat als zoete koek.
Kazimir (Kaasje) is erg nieuwsgierig. Hij wil graag alles weten dus stelt hij constant vragen aan zijn vader. Hij babbelt er lustig op los, maar zijn vader heeft (net als iedere ouder) ook weleens geen zin om antwoord te geven. Dus verzint hij maar wat.
‘’Je kunt het maar beter geloven, want het is echt waar. Wil je bijvoorbeeld weten hoe iets heet, dan hoef je het maar te vragen en hij weet het meteen.’’
Op een dag is er groot nieuws. Kaasje ziet op televisie een voorwerp dat uit de lucht is komen vallen. De wetenschappers hebben geen idee wat het is. Dat is een vraag voor de vader van Kaasje. De goede man deed net een dutje op de bank, maar hij weet gelijk wat het is.
‘O, dat is een Foempie’ zegt hij, nog met zijn ogen dicht. Wat een held.
Kaasje pakt de telefoon en belt het door aan de wetenschappers……
Willem Bosch speelt leuk in op de nieuwsgierigheid van jonge kinderen, maar ook op de vanzelfsprekendheid dat volwassenen alles (horen te) weten.
‘Ik dacht ook al een Foempie,’ staat er op het bord dat de wetenschappers vasthouden.
Het verhaal eindigt met veel humor.
Aanrader!
1
Reageer op deze recensie