Lezersrecensie
Mooie nieuwe heruitgave van Het Papegaaienplan
Het papegaaienplan is een heruitgave van een origineel verhaal van meesterverteller Tjibbe Veldkamp.
Daan durft best wat. Hij klimt graag in hoge bomen, springt eruit en balanceert vlot op een brugleuning, maar wanneer hij een meisje voorbij ziet lopen, klapt hij dicht en durft haar niets te vragen.
Zodra ze is verdwenen, wordt hij verdrietig. Hoe gaat hij haar nu toch benaderen? Misschien moet iemand anders het voor hem doen. Maar wie?
Hij ziet een papegaai en bedenkt een plannetje. Kan dat werken misschien? Als hij hem nou leert praten. Dan kan de papegaai het vragen. Zodra het meisje voorbijkomt zet hij de papegaai in, maar die zegt al volgens helemaal niets. Daan is ontgoocheld. Waarom zegt die vogel nou niets? Hij heeft in zijn concentratie niet opgemerkt dat een hebberige winkelier ondertussen wegloopt.
Hij begint weer van voor af aan en leert de papegaai opnieuw praten. Bij de derde poging spreekt het meisje hem even aan. Toch durft Daan nog steeds niks te zeggen. Die middag bedenkt hij een ander plan. Maar of dit hem gaat helpen?
Het papegaaienplan is een stoer verhaal waarin onverwachts verlegenheid en angst om iets te doen mooi aan de orde komen. Een mooi contrast dat laat zien dat jonge kinderen het soms moeilijk vinden om zich te uiten en erover in gesprek te gaan.
De prachtige sfeervolle illustraties van Philip Hopman komen in het grotere formaat nog mooier tot hun recht. De lichtinval op de prenten geven de emoties goed weer. Ze gaan van zonnig groen naar donkerpaars en weer terug.
Het eind is heel bijzonder, want hij Daan mag dan verlegen zijn om een meisje aan te spreken, hij durft daarentegen wel op te komen voor de belangen van een ander.
Daan durft best wat. Hij klimt graag in hoge bomen, springt eruit en balanceert vlot op een brugleuning, maar wanneer hij een meisje voorbij ziet lopen, klapt hij dicht en durft haar niets te vragen.
Zodra ze is verdwenen, wordt hij verdrietig. Hoe gaat hij haar nu toch benaderen? Misschien moet iemand anders het voor hem doen. Maar wie?
Hij ziet een papegaai en bedenkt een plannetje. Kan dat werken misschien? Als hij hem nou leert praten. Dan kan de papegaai het vragen. Zodra het meisje voorbijkomt zet hij de papegaai in, maar die zegt al volgens helemaal niets. Daan is ontgoocheld. Waarom zegt die vogel nou niets? Hij heeft in zijn concentratie niet opgemerkt dat een hebberige winkelier ondertussen wegloopt.
Hij begint weer van voor af aan en leert de papegaai opnieuw praten. Bij de derde poging spreekt het meisje hem even aan. Toch durft Daan nog steeds niks te zeggen. Die middag bedenkt hij een ander plan. Maar of dit hem gaat helpen?
Het papegaaienplan is een stoer verhaal waarin onverwachts verlegenheid en angst om iets te doen mooi aan de orde komen. Een mooi contrast dat laat zien dat jonge kinderen het soms moeilijk vinden om zich te uiten en erover in gesprek te gaan.
De prachtige sfeervolle illustraties van Philip Hopman komen in het grotere formaat nog mooier tot hun recht. De lichtinval op de prenten geven de emoties goed weer. Ze gaan van zonnig groen naar donkerpaars en weer terug.
Het eind is heel bijzonder, want hij Daan mag dan verlegen zijn om een meisje aan te spreken, hij durft daarentegen wel op te komen voor de belangen van een ander.
1
Reageer op deze recensie