Gemeenschapsgevoel in het kleine Schotse stadje

‘Na geheimen op de Schotse Hooglanden,’ was ik heel benieuwd of dit boek net zo prettig en feelgood zou aanvoelen. En ja, ook dit is zo'n schattige winterse roman. Vol vriendschap en liefde. Het is als de reclamefilmpjes op tv, je hoort in gedachten de kerstbelletjes van de slee rinkelen. (Natuurlijk zijn er ook clichés en kitsch scenes, maar dat hoort naar mijn idee helemaal bij de kerstsfeer.)

Belle is een onbaatzuchtige lerares die haar huis opgeeft voor een gezin in nood en haar intrek neemt in dit Schotse landgoed om te zorgen voor de oude vrouw die ze per ongeluk aanreed met haar fiets. Terwijl Belle de zorgtaken, buiten schooltijden overneemt, komt ze erachter dat de vrouw behoorlijk eenzaam is. Ze besluit de kerstwensen van de vrouw in vervulling te laten gaan, waaronder een familiereünie. Maar dan duikt de kleinzoon van de vrouw op. Belle en hij botsen meteen, maar er is ook een onderliggende interesse die langzaam groeit.

Ik wil niet te veel verklappen, want dit is zo’n leuk boek om te lezen. Vol liefde en humor. Net als in het eerste boek, val ik gelijk op het gemeenschapsgevoel in het kleine Schotse stadje. En op de dieren die in het boek ook een rolletje krijgen. Was het in het eerste boek een eigenwijze struisvogel, nu is het een dwarse ezel Bob en kat Jinx. En over dwars gesproken, er is ook nog een zijverhaal met de beste vriendin van Belle, maar enkele dorpsbewoners zijn goud waard. ;)

Kerstmis in de Schotse Hooglanden is een heerlijke, hartverwarmende roman van Donna Ashcroft waar ik met volle teugen van heb genoten. De schrijfstijl is fijn en het verhaal goed geschreven. De personages voegen echt iets toe, de dialogen zijn authentiek en de beschrijvingen van de Schotse hooglanden zijn verrukkelijk.

Een echte aanrader. Ook als je gewoon zin hebt in een beetje feelgood. Het zal je ook in het voor- en najaar gelijk verwarmen.