Lezersrecensie
Modern sprookje over vriendschap en zelfredzaamheid
‘’Je bent een kind van de rivier.
Ook als ik er niet meer ben,
zal de rivier er altijd voor je zijn’’
In droomachtige afbeeldingen volg je het verhaal van een meisje dat in een bootje de stroom van een rivier volgt. Ze heeft geen ouders meer, maar het meisje is op de rivier geboren, de rivier is haar thuis en ze is niet bang.
In de kleine hut, in een houten kistje, bewaart ze haar schrijfspullen. Daar zit ook een belangrijk briefje in van haar moeder met een gedichtje erop.
En ze had gelijk: de rivier is er altijd! Als een slang kronkelt het water door het land. Het meisje laat zich graag verrassen door het water. Af en toe komt ze ook mensen tegen. Zo raakt ze bevriend met een jongen die van de bergen houdt. Langs de oever reizen ze een stukje samen en van de schatten die ze vinden, maken ze samen nieuwe schatten.
Door deze ontmoeting komt het meisje erachter dat het soms ook fijn is om: iemand te hebben om mee te praten, iemand te hebben om mee te ontdekken en te verwonderen en te delen.
De illustraties van Pyhai, spelen een grote rol in dit verhaal. Samen met het bijzondere meisje en toevallige passanten reis je over de rivier door levendig landschap. De ene keer schijnt de zon en is het omliggende landschap groen en toegankelijk, de andere keer beukt de wind stormachtig, vijandig tegen het bootje aan. De golven soms vriendelijk, maar ook woest en hoog, een beetje als de schommelingen van het leven. Maar het meisje en de rivier zijn vrienden. Ze is één met de natuur, ook als het haar moeite kost.
Kind van de rivier is een aandoenlijk, ontroerend prentenboek over vriendschap en zelfredzaamheid. Het doet je verlangen om weg te dromen en het steeds opnieuw te lezen en ontdekken. 'Ik hou van dit thuis, van onderweg en aldoor gaan…. ' Tiny Fisscher neemt je mee in haar zo kenmerkende poëtische taal.
Gebruik het boek eens op school (of thuis) om met kinderen in gesprek te gaan over bijzondere vriendschappen. Je zou ervoor kunnen kiezen om alleen het begin van het verhaal voor te lezen en te eindigen op het moment dat het meisje haar weg alleen vervolgt. Laat de kinderen dromen en fantaseren hoe het verhaal afloopt. Het boek biedt genoeg aanknopingspunten om met kinderen te filosoferen over het begrip 'thuis'. Waar voel jij je thuis? Wat betekent thuis voor jou? En over vriendschap. Bij wie voel jij je thuis en waarom?
Ook als ik er niet meer ben,
zal de rivier er altijd voor je zijn’’
In droomachtige afbeeldingen volg je het verhaal van een meisje dat in een bootje de stroom van een rivier volgt. Ze heeft geen ouders meer, maar het meisje is op de rivier geboren, de rivier is haar thuis en ze is niet bang.
In de kleine hut, in een houten kistje, bewaart ze haar schrijfspullen. Daar zit ook een belangrijk briefje in van haar moeder met een gedichtje erop.
En ze had gelijk: de rivier is er altijd! Als een slang kronkelt het water door het land. Het meisje laat zich graag verrassen door het water. Af en toe komt ze ook mensen tegen. Zo raakt ze bevriend met een jongen die van de bergen houdt. Langs de oever reizen ze een stukje samen en van de schatten die ze vinden, maken ze samen nieuwe schatten.
Door deze ontmoeting komt het meisje erachter dat het soms ook fijn is om: iemand te hebben om mee te praten, iemand te hebben om mee te ontdekken en te verwonderen en te delen.
De illustraties van Pyhai, spelen een grote rol in dit verhaal. Samen met het bijzondere meisje en toevallige passanten reis je over de rivier door levendig landschap. De ene keer schijnt de zon en is het omliggende landschap groen en toegankelijk, de andere keer beukt de wind stormachtig, vijandig tegen het bootje aan. De golven soms vriendelijk, maar ook woest en hoog, een beetje als de schommelingen van het leven. Maar het meisje en de rivier zijn vrienden. Ze is één met de natuur, ook als het haar moeite kost.
Kind van de rivier is een aandoenlijk, ontroerend prentenboek over vriendschap en zelfredzaamheid. Het doet je verlangen om weg te dromen en het steeds opnieuw te lezen en ontdekken. 'Ik hou van dit thuis, van onderweg en aldoor gaan…. ' Tiny Fisscher neemt je mee in haar zo kenmerkende poëtische taal.
Gebruik het boek eens op school (of thuis) om met kinderen in gesprek te gaan over bijzondere vriendschappen. Je zou ervoor kunnen kiezen om alleen het begin van het verhaal voor te lezen en te eindigen op het moment dat het meisje haar weg alleen vervolgt. Laat de kinderen dromen en fantaseren hoe het verhaal afloopt. Het boek biedt genoeg aanknopingspunten om met kinderen te filosoferen over het begrip 'thuis'. Waar voel jij je thuis? Wat betekent thuis voor jou? En over vriendschap. Bij wie voel jij je thuis en waarom?
1
2
Reageer op deze recensie
