Lezersrecensie
Incrediblybookworm over Ongelijke Stukken
Verhalen zijn zo oud als de mensheid. Ik hou ervan. Ik hoor en lees ze graag. Als kind hing ik aan de leraar zijn lippen als hij vol overtuiging een verhaal aan het vertellen was. En of het verhaal nou over de liefde ging, of over (kunst)geschiedenis dat maakte me geen bal uit, zolang het maar spannend was en goed uitgewerkt. Dus toen Uitgeverij Hartklopper me vroeg of ik interesse had om deel te nemen aan de blogtour en de verhalenbundel in de brievenbus plofte, was ik meteen enthousiast. En zeg nou zelf, de cover is toch een plaatje?
De titel mag er ook zijn, want ongelijkheid is niet enkel iets abstracts, maar overal concreet aanwezig – op straat, overal om je heen. In deze themabundel zijn elf verschillende en verrassende fictieve verhalen opgenomen. De Auteurs hebben op geheel eigen wijze een invulling gegeven aan het thema.
‘’Ongelijke stukken gaat om de ongelijke kansen die mensen in het leven krijgen, ongelijke werelden waarin ze opgroeien, ongelijke krachten die hen worden toebedeeld, ongelijke posities die ze weten te bemachtigen of eigenlijk omvat het alle ongelijkheden tussen mensen en de gevolgen daarvan. ‘’
De verhalen zijn heel divers en niet alleen de lengte is per titel anders, maar ook het onderwerp, het genre en de uitvoering. Waar de één het thema heeft ondergebracht in een romantisch feelgood jasje, vond een ander sciencefiction of zelfs horror een tof decor voor zijn verhaal. Grappig hoe iedere auteur weet te spelen met het onderwerp en er een romantische of juist creepy draai aan geeft.
Als recensent ken ik al een groot aantal van de schrijvers. Van sommige heb ik zelfs meerdere boeken gelezen, maar er zijn er ook nog een paar onbekend. Des te leuker, want een verhaal is een goede manier om een nieuwe auteur te leren kennen. Ik omschrijf hieronder een aantal verhalen, zo blijft het een verrassing wat er nog meer in staat.
De korte verhalen in het boek zijn als portretten van mensen die persoonlijk te maken hebben met ongelijkheid. Zo vraagt hoofdpersonage Iris zich in het eerste hoofdstuk ‘Anders’ af, waarom ze niet net als andere mensen om kan gaan met spanning en veranderingen. Maar maakt haar manier van doen en denken haar niet juist bijzonder?
In ‘Het vangen van de tijd,’ blijkt een bergkristal een middel om door de tijd te reizen en speelt kunstmatige intelligentie (AI) een grote rol. Ik zou maar wat graag meereizen en de hoofdpersonages ontmoeten. De rijke kleuren, geometrische vormen, weelderige printjes, spiegelende oppervlakken en gelaagde verlichting. De sfeer is als een art deco interieur, het geeft het verhaal allure.
In ‘Het volwassen kind’ is dochter Iris humaner dan menig volwassenen en ze weet met een bijzonder plannetje, de hele familie op de kop te zetten. Leuk bedacht! Het is een compleet uitgewerkt levensverhaal in een paar bladzijden.
In een van mijn favorieten, van Nico Kwakman, weet een oude man met hoed, met elektronische trucjes een democratische besluitvorming van de overheid te beïnvloeden, maar of dat het beoogde resultaat heeft? Het verhaal is actueel en de karaktereigenschappen van de man, zijn onderhuids voelbaar als een personage in het hele verhaal.
Sylvia Dijkstra, kende ik nog niet, maar ‘Verborgen Daglicht’ is zeker een aanrader om te lezen. Vanaf de eerste zinnen gaat je hartslag omhoog, en houdt de onderhuidse spanning je bij de les. De griezelige archetypes en de plottwist vormden samen een lekker spannend verhaal.
Ik schreef het al eerder de schrijfstijl van Elje van Turennout is niet zo makkelijk te beschrijven en toch is ook dit verhaal één van mijn favorieten. ‘Dichterbij’, is toevallig ook een wat langer verhaal dus dat komt goed uit. Noor ontdekt al vroeg dat ze zich totaal ongeschikt voelt voor de bewegelijkheid van het leven. Ze is goed in mensen op afstand houden en dan vooral met haar hart. Ze weet al van jongs af aan dat ze geen kinderen wil, maar dan komt ze Joris tegen. Voor hem is het tegenovergestelde een absolute zekerheid. Hij wil bovenal vader worden. De tekst is zonder opsmuk, op een bedachtzame, bijna meditatieve manier geschreven. Toch voelt het als een nostalgisch muziekstuk dat volledig en rijk zijn weg naar binnen vindt en blijft hangen. De thema's zijn reëel, oprecht en herkenbaar waardoor het prettig leest en je meevoelt met de karakters.
Hoewel het thema de rode draad is tussen de verhalen, zijn ze stuk voor stuk verschillend uitgewerkt. Het geeft het boek een plezierige dynamiek mee. Leuk om te lezen en leuk om cadeau te geven of te krijgen.
De titel mag er ook zijn, want ongelijkheid is niet enkel iets abstracts, maar overal concreet aanwezig – op straat, overal om je heen. In deze themabundel zijn elf verschillende en verrassende fictieve verhalen opgenomen. De Auteurs hebben op geheel eigen wijze een invulling gegeven aan het thema.
‘’Ongelijke stukken gaat om de ongelijke kansen die mensen in het leven krijgen, ongelijke werelden waarin ze opgroeien, ongelijke krachten die hen worden toebedeeld, ongelijke posities die ze weten te bemachtigen of eigenlijk omvat het alle ongelijkheden tussen mensen en de gevolgen daarvan. ‘’
De verhalen zijn heel divers en niet alleen de lengte is per titel anders, maar ook het onderwerp, het genre en de uitvoering. Waar de één het thema heeft ondergebracht in een romantisch feelgood jasje, vond een ander sciencefiction of zelfs horror een tof decor voor zijn verhaal. Grappig hoe iedere auteur weet te spelen met het onderwerp en er een romantische of juist creepy draai aan geeft.
Als recensent ken ik al een groot aantal van de schrijvers. Van sommige heb ik zelfs meerdere boeken gelezen, maar er zijn er ook nog een paar onbekend. Des te leuker, want een verhaal is een goede manier om een nieuwe auteur te leren kennen. Ik omschrijf hieronder een aantal verhalen, zo blijft het een verrassing wat er nog meer in staat.
De korte verhalen in het boek zijn als portretten van mensen die persoonlijk te maken hebben met ongelijkheid. Zo vraagt hoofdpersonage Iris zich in het eerste hoofdstuk ‘Anders’ af, waarom ze niet net als andere mensen om kan gaan met spanning en veranderingen. Maar maakt haar manier van doen en denken haar niet juist bijzonder?
In ‘Het vangen van de tijd,’ blijkt een bergkristal een middel om door de tijd te reizen en speelt kunstmatige intelligentie (AI) een grote rol. Ik zou maar wat graag meereizen en de hoofdpersonages ontmoeten. De rijke kleuren, geometrische vormen, weelderige printjes, spiegelende oppervlakken en gelaagde verlichting. De sfeer is als een art deco interieur, het geeft het verhaal allure.
In ‘Het volwassen kind’ is dochter Iris humaner dan menig volwassenen en ze weet met een bijzonder plannetje, de hele familie op de kop te zetten. Leuk bedacht! Het is een compleet uitgewerkt levensverhaal in een paar bladzijden.
In een van mijn favorieten, van Nico Kwakman, weet een oude man met hoed, met elektronische trucjes een democratische besluitvorming van de overheid te beïnvloeden, maar of dat het beoogde resultaat heeft? Het verhaal is actueel en de karaktereigenschappen van de man, zijn onderhuids voelbaar als een personage in het hele verhaal.
Sylvia Dijkstra, kende ik nog niet, maar ‘Verborgen Daglicht’ is zeker een aanrader om te lezen. Vanaf de eerste zinnen gaat je hartslag omhoog, en houdt de onderhuidse spanning je bij de les. De griezelige archetypes en de plottwist vormden samen een lekker spannend verhaal.
Ik schreef het al eerder de schrijfstijl van Elje van Turennout is niet zo makkelijk te beschrijven en toch is ook dit verhaal één van mijn favorieten. ‘Dichterbij’, is toevallig ook een wat langer verhaal dus dat komt goed uit. Noor ontdekt al vroeg dat ze zich totaal ongeschikt voelt voor de bewegelijkheid van het leven. Ze is goed in mensen op afstand houden en dan vooral met haar hart. Ze weet al van jongs af aan dat ze geen kinderen wil, maar dan komt ze Joris tegen. Voor hem is het tegenovergestelde een absolute zekerheid. Hij wil bovenal vader worden. De tekst is zonder opsmuk, op een bedachtzame, bijna meditatieve manier geschreven. Toch voelt het als een nostalgisch muziekstuk dat volledig en rijk zijn weg naar binnen vindt en blijft hangen. De thema's zijn reëel, oprecht en herkenbaar waardoor het prettig leest en je meevoelt met de karakters.
Hoewel het thema de rode draad is tussen de verhalen, zijn ze stuk voor stuk verschillend uitgewerkt. Het geeft het boek een plezierige dynamiek mee. Leuk om te lezen en leuk om cadeau te geven of te krijgen.
7
Reageer op deze recensie