Het belang van emoties uiten

Wolf en Rolf van Sassafras De Bruyn is een machtig mooi prentenboek. Het gaat over het al dan niet uiten van je emoties.

Rolf is een jongetje. Hij is altijd stil maar denkt des te meer. Thuis, op school, bij vriendjes. Hij krijgt de hele dag te horen dat hij zich anders moet gedragen dan hij doet.

Zo moet hij lief of flink zijn, en niet boos, zijn tranen drogen, mag hij niet wegdromen, niet bang zijn en nog veel meer. Hij moet zoveel dat hij niets meer wil. Zelfs niet laten zien, wat hij wel wil of voelt. Maar gelukkig zit er onder de oppervlakte een wolf in Rolf. En Wolf gaat steeds meer brommen en grommen. Wanneer Rolf het niet meer weet, lacht Wolf luid en roept NEE! Voelt Rolf zich klein, dan maakt Wolf zich groot.

Wolf weet hoe Rolf zich voelt en hij beschermt hem. Bij Wolf voelt hij zich veilig. Want Wolf is groot. Maar Wolf weet ook hoe hij Rolf moet benaderen. Hij zorgt ervoor dat Rolf langzaam zijn gevoelens gaat uiten. Alleen heeft zijn omgeving daar niet echt oog voor.

Als hij bang is om het zwembad in te gaan en huilt dan moet hij flink zijn en zijn tranen drogen. Wanneer zijn appel wordt afgepakt en Rolf boos reageert, is Rolf degene die lief moet doen…
Hoe frustrerend is dat?

De lezer weet het en ziet het aankomen. De wolf weet het ook, hij groeit niet voor niets steeds groter. En dan komt de uitbarsting. Eindelijk! Het zachtblauw van de illustratie wordt knalrood. NEE!!!! Roept Rolf uit.
Ik was onmiddellijk onder de indruk van Wolf en Rolf van Sassafras De Bruyn. En ik heb echt heel veel kinderboeken in mijn thuisbibliotheek. Ik ben dus gewend aan meesterlijke verhalen en prachtige illustraties, maar dit boek <3

De tekst is summier, maar wel heel duidelijk. Het laat heel mooi zien waarom het belangrijk is om niet alles op te kroppen. En dat een kind ruimte nodig heeft om het over zijn gevoel te kunnen hebben. Hoe jong dan ook.

De illustraties hebben net zo'n sterke impact als de tekst zelf. Het visuele verhaal wordt verteld in zachtblauw en ecru, maar verandert in wanhopig bruin en gevaarlijk rood. We zien het kleine jongetje en zijn wolf. Hij kijkt wanhopig of kwaad. Vervolgens zien we de wolf spiegelen.

De uitdrukking op beider snoetjes is goud waard. Het zegt alles over hoe Rolf zich voelt. Het laat een ingewikkelde kluwen van angst en onvoorwaardelijke liefde zien waarin kinderen zich kunnen bevinden als ze geconfronteerd worden met de afkeuring en boosheid van hun ouders.

Dit boek kan jonge kinderen helpen om de moed op te bouwen om hun mond open te doen, maar kan ook op een andere manier nuttig zijn. Het is een geweldige aansporing voor ons allemaal om na te denken over onze relaties met onze kinderen en mogelijk anders te kiezen.