Een boek dat je naar de strot grijpt van begin tot eind
Deze aangrijpende roman werd verfilmd en speelde in 2017 in de bioscoop. Een boek dat je zeker dient te lezen. Over massale onmacht, het leven en de dood en onze worsteling daarmee. Zij, de moeder van de auteur, was een dominante figuur, een moederdiva die schitterde op het amateurtoneel, die altijd en graag het laatste en hoogste woord had en er niet voor terugdeinsde om in het gezin met vier kinderen waarvan de auteur de jongste is manipulatief de drama-queen te spelen om toch haar slag thuis te halen. Die hield van het gesproken woord. Er helemaal ten dienste van stond. De diva van de wijk. Ze was de echtgenote van een slagersvrouw, moederdier en amateuractrice en krijgt een beroerte die haar doet aftakelen en waarbij ze langzaam haar spraakvermogen verliest.
De appel valt niet ver van de boom. Het is niet moeilijk te zien hoe veel de auteur van zijn moeder heeft. Dat besef ik al lezende steeds meer. Zij, Josée Verbeke, de moeder : de liefde voor het gesproken woord. Hij, de zoon, Tom Lanoye, de liefde voor het geschreven woord. Het verhaal leest als een uitbraak van wat zich in de schrijver roert, afspeelt en voortdurend ronddraait tot het wel naar buiten moét komen.
Frank van Dijk schrijft erover in de recensie van Tzum:
'Sprakeloos is een boek dat 360 bladzijden lang zingt en zindert en bromt en gromt en rinkelt en kinkelt en tiert en schmiert en pijn doet. Het laat je schaterlachen, het maakt je kwaad, het vervult je van plaatsvervangende schaamte, het vertedert, het verontrust.'
De schrijfstijl heeft ook iets bezwerends waardoor je steeds verder blijft lezen. Sprakeloos laat de roman je achter. Maar sprakeloos is Tom Lanoye allerminst in deze ode aan zijn gestorven moeder.
'Nooit meer zwijgen, altijd schrijven, nooit meer sprakeloos.'
Wat rest er uiteindelijk nog over? Na een plotse dood (van zijn vader), een ten onder gaan in vergetelheid (zijn moeder).
Het boek eindigt dan ook veelzeggend.
'Begin.'
Een boek dat mij naar de strot greep van begin tot eind.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Linda Marie
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
