Hebban recensie
Weinig spannende chicklit
Vader Ton en moeder Marga zijn met hun twee dochters Fleur en Manon een doorsnee gezin. Fleur is de voorbeelddochter: rustig en verantwoordelijk. Haar oudere zus Manon is haar tegenpool. Na de zoveelste studiemisser en verbroken relatie woont ze weer thuis. Ze heeft maling aan haar omgeving, is onverantwoordelijk en egoïstisch.
Tijdens de jaarlijkse skivakantie in Oostenrijk praat de familie met de wispelturige Manon. Het lijkt te werken, de sfeer wordt beter en het skiën gezelliger. Dan schiet een snowboarder langs Manon heen en doorboort een klasje kinderen. Manon is een ervaren skiër en redt op ludieke wijze een zesjarig meisje dat op de zwarte piste afstormt. Haar reddingsactie wordt opgemerkt door de skischool en ze krijgt een baan als skilerares aangeboden.
Haar nieuwe werk, skischool SFun, wordt bedreigd door Tsjechen en er gebeuren vreemde dingen. Zo steekt iemand de skischool in de brand en wordt er met het materiaal geknoeid. Manon is vastberaden dit probleem op te lossen. Maar hoe meer ze zich ermee bemoeit, hoe vaker ze zelf bedreigd wordt. Als ze te veel weet, is ze haar leven niet meer zeker.
Suzanne Vermeer schrijft in heldere, eenvoudige zinnen en korte hoofdstukken. Elk familielid krijgt in het begin van het boek een eigen hoofdstuk toegewezen. Zo leren we de gezinssituatie kennen. Helaas speelt de familie in de rest van het verhaal een achtergrondrol en dat maakt dat de hoofdstukken overbodige informatie bevatten die het verhaal niet echt verder helpen. Door de simpelheid van de tekst, heb je het boek binnen een paar uur uit.
De dreiging van de Tsjechen blijkt reëel. Het verhaal kabbelt door zonder enige spanning. Hierdoor blijft Après-ski voorspelbaar en biedt het weinig uitdaging. De achtervolgingsscène op het einde van het boek, is het meest spannend. Als ze dit in het eerste hoofdstuk beschreven had, was het boek vast een stuk boeiende geweest.
Après-ski is een prima boek voor in de auto op weg naar het skioord of om nu en dan een hoofdstukje te lezen nadat je op de lange latten hebt gestaan. Maar het woord literaire thriller is het niet waard, chicklit komt meer in de buurt.
Tijdens de jaarlijkse skivakantie in Oostenrijk praat de familie met de wispelturige Manon. Het lijkt te werken, de sfeer wordt beter en het skiën gezelliger. Dan schiet een snowboarder langs Manon heen en doorboort een klasje kinderen. Manon is een ervaren skiër en redt op ludieke wijze een zesjarig meisje dat op de zwarte piste afstormt. Haar reddingsactie wordt opgemerkt door de skischool en ze krijgt een baan als skilerares aangeboden.
Haar nieuwe werk, skischool SFun, wordt bedreigd door Tsjechen en er gebeuren vreemde dingen. Zo steekt iemand de skischool in de brand en wordt er met het materiaal geknoeid. Manon is vastberaden dit probleem op te lossen. Maar hoe meer ze zich ermee bemoeit, hoe vaker ze zelf bedreigd wordt. Als ze te veel weet, is ze haar leven niet meer zeker.
Suzanne Vermeer schrijft in heldere, eenvoudige zinnen en korte hoofdstukken. Elk familielid krijgt in het begin van het boek een eigen hoofdstuk toegewezen. Zo leren we de gezinssituatie kennen. Helaas speelt de familie in de rest van het verhaal een achtergrondrol en dat maakt dat de hoofdstukken overbodige informatie bevatten die het verhaal niet echt verder helpen. Door de simpelheid van de tekst, heb je het boek binnen een paar uur uit.
De dreiging van de Tsjechen blijkt reëel. Het verhaal kabbelt door zonder enige spanning. Hierdoor blijft Après-ski voorspelbaar en biedt het weinig uitdaging. De achtervolgingsscène op het einde van het boek, is het meest spannend. Als ze dit in het eerste hoofdstuk beschreven had, was het boek vast een stuk boeiende geweest.
Après-ski is een prima boek voor in de auto op weg naar het skioord of om nu en dan een hoofdstukje te lezen nadat je op de lange latten hebt gestaan. Maar het woord literaire thriller is het niet waard, chicklit komt meer in de buurt.
1
Reageer op deze recensie