Hebban recensie
Een vlotte psychologische thriller
Mysterie en vermissing, dat zijn de sleutelwoorden van alweer de derde psychologische thriller van de hand van Susanna Jones. Deze thriller onthult op geniale wijze een mysterie dat de inwoners van een klein Engels plattelandsdorpje al jaren in de ban houdt. Hoofdpersoon Isabel Clegg begint een spannende zoektocht naar de waarheid in haar geboortedorp.
Isabel woont en werkt in Istanbul, waar ze een zorgeloos leven leidt met haar man Mete en tweejarige dochter Elif. Na 15 jaar keert ze terug naar haar geboortedorp in Engeland om de begrafenis van haar oude schoolvriend Owen bij te wonen. Ze is echter niet alleen terug om afscheid te nemen van Owen, maar voornamelijk om te achterhalen wat er zich bijna twintig jaar geleden in dit plattelandsdorpje heeft afgespeeld.
Op de basisschool waren Julia en Isabel goede vriendinnen. Owen had een relatie met Julia. Maar nadat deze kalverliefde eindigde, veranderde Owen in een stalker. Julia verdwijnt vlak daarna tijdens haar krantenronde en niemand heeft ooit meer iets van haar vernomen. Twee jaar na haar verdwijning steken Isabel en Owen de plaatselijke supermarkt in brand. Owen moet naar de gevangenis en Isabel wordt opgenomen in een opvangtehuis voor jeugdige delinquenten. Owen blijft brieven sturen naar Isabel om contact te houden. In één van die brieven denkt Isabel een schuldbekentenis te lezen van de moord op haar beste vriendin Julia. Isabel verdenkt Owen en gebruikt zijn begrafenis om op zoek te gaan naar antwoorden. Samen met Owens zus Annie, en Owens oude celgenoot John gaat Isabel op zoek naar de waarheid. Want wie weet er meer van Julias verdwijning? Was het wel Owen, die helaas op jonge leeftijd door een auto-ongeluk is overleden en niks meer kan verklaren. Of was het toch de oude supermarkteigenaar Mr. McCreadie?
Susanna Jones werd bekend met haar debuutroman De schokvogel. Al snel werd dit een internationale bestseller. Hierop volgde haar tweede boek Waterlelie en ook hierover was de pers zeer goed te spreken. In beide boeken is haar eigen ervaring uit Japan verwerkt. Dat is in De club van vermiste meisjes anders. Maar ook in dit boek woont de hoofdpersoon niet in Engeland, al speelt Turkije een bescheiden rol.
In Jones boek komen geen stereotypen voor. Dit maakt het verhaal origineel. Sommige personages worden goed uitgewerkt, anderen worden expres mysterieus gelaten. Met weinig achtergrondinformatie vormen ze toch een belangrijk onderdeel van het verhaal. Dit brengt je, vooral in het begin, in verwarring. Er worden vele namen beschreven waarvan hun functie niet duidelijk is. Zoals Leila, een personage uit het nieuwe boek van Isabels tante, Maggy. Mete stuurt een berichtje dat haar vriendin Leila in Turkijke op bezoek is. Maar Leila was een denkbeeldig personage, of toch niet?
Flarden van Isabels jeugdige leven komen aan bod. Ook haar tante Maggy speelt een belangrijke rol in het verhaal. Zij is schrijfster en is het dorp ontvlucht om in Londen plattelandsromannetjes te gaan schrijven. Een van die romans heet De club van vermiste meisjes. Maar wat heeft haar roman eigenlijk met het verhaal te maken? Doordat verschillende perspectieven mogelijk zijn word je regelmatig op een dwaalspoor gebracht. En wat weet Maggy eigenlijk van dit alles?
In de club van vermiste meisjes volg je de gedachtegang van Isabel. Er is echter een tweede verhaallijn in het boek verwerkt. Kleine, schuin gedrukte hoofdstukjes tussendoor geven je extra informatie. Maar vanuit welk perspectief dit geschreven is en waarom, daar kom je pas laat in het boek achter.
Dit alles maakt De club van vermiste meisjes een vlotte, spannende thriller die een heerlijk mengsel is van fantasie en werkelijkheid. Het is een psychologische thriller, maar wel zo geschreven dat het voor iedereen te begrijpen is. Dit boek houdt je in haar greep en blijft je van begin tot eind boeien. Het plot is uiterst origineel en geeft een krachtige zwaai aan al het toch al onverwachte. Je denkt te weten wat er komen gaat, maar niets is zoals het lijkt in De club van vermiste meisjes.
Isabel woont en werkt in Istanbul, waar ze een zorgeloos leven leidt met haar man Mete en tweejarige dochter Elif. Na 15 jaar keert ze terug naar haar geboortedorp in Engeland om de begrafenis van haar oude schoolvriend Owen bij te wonen. Ze is echter niet alleen terug om afscheid te nemen van Owen, maar voornamelijk om te achterhalen wat er zich bijna twintig jaar geleden in dit plattelandsdorpje heeft afgespeeld.
Op de basisschool waren Julia en Isabel goede vriendinnen. Owen had een relatie met Julia. Maar nadat deze kalverliefde eindigde, veranderde Owen in een stalker. Julia verdwijnt vlak daarna tijdens haar krantenronde en niemand heeft ooit meer iets van haar vernomen. Twee jaar na haar verdwijning steken Isabel en Owen de plaatselijke supermarkt in brand. Owen moet naar de gevangenis en Isabel wordt opgenomen in een opvangtehuis voor jeugdige delinquenten. Owen blijft brieven sturen naar Isabel om contact te houden. In één van die brieven denkt Isabel een schuldbekentenis te lezen van de moord op haar beste vriendin Julia. Isabel verdenkt Owen en gebruikt zijn begrafenis om op zoek te gaan naar antwoorden. Samen met Owens zus Annie, en Owens oude celgenoot John gaat Isabel op zoek naar de waarheid. Want wie weet er meer van Julias verdwijning? Was het wel Owen, die helaas op jonge leeftijd door een auto-ongeluk is overleden en niks meer kan verklaren. Of was het toch de oude supermarkteigenaar Mr. McCreadie?
Susanna Jones werd bekend met haar debuutroman De schokvogel. Al snel werd dit een internationale bestseller. Hierop volgde haar tweede boek Waterlelie en ook hierover was de pers zeer goed te spreken. In beide boeken is haar eigen ervaring uit Japan verwerkt. Dat is in De club van vermiste meisjes anders. Maar ook in dit boek woont de hoofdpersoon niet in Engeland, al speelt Turkije een bescheiden rol.
In Jones boek komen geen stereotypen voor. Dit maakt het verhaal origineel. Sommige personages worden goed uitgewerkt, anderen worden expres mysterieus gelaten. Met weinig achtergrondinformatie vormen ze toch een belangrijk onderdeel van het verhaal. Dit brengt je, vooral in het begin, in verwarring. Er worden vele namen beschreven waarvan hun functie niet duidelijk is. Zoals Leila, een personage uit het nieuwe boek van Isabels tante, Maggy. Mete stuurt een berichtje dat haar vriendin Leila in Turkijke op bezoek is. Maar Leila was een denkbeeldig personage, of toch niet?
Flarden van Isabels jeugdige leven komen aan bod. Ook haar tante Maggy speelt een belangrijke rol in het verhaal. Zij is schrijfster en is het dorp ontvlucht om in Londen plattelandsromannetjes te gaan schrijven. Een van die romans heet De club van vermiste meisjes. Maar wat heeft haar roman eigenlijk met het verhaal te maken? Doordat verschillende perspectieven mogelijk zijn word je regelmatig op een dwaalspoor gebracht. En wat weet Maggy eigenlijk van dit alles?
In de club van vermiste meisjes volg je de gedachtegang van Isabel. Er is echter een tweede verhaallijn in het boek verwerkt. Kleine, schuin gedrukte hoofdstukjes tussendoor geven je extra informatie. Maar vanuit welk perspectief dit geschreven is en waarom, daar kom je pas laat in het boek achter.
Dit alles maakt De club van vermiste meisjes een vlotte, spannende thriller die een heerlijk mengsel is van fantasie en werkelijkheid. Het is een psychologische thriller, maar wel zo geschreven dat het voor iedereen te begrijpen is. Dit boek houdt je in haar greep en blijft je van begin tot eind boeien. Het plot is uiterst origineel en geeft een krachtige zwaai aan al het toch al onverwachte. Je denkt te weten wat er komen gaat, maar niets is zoals het lijkt in De club van vermiste meisjes.
1
Reageer op deze recensie