Lezersrecensie
De belofte
Op het sterfbed van haar moeder doet de achttienjarige Mia haar een belofte. Dit is het begin van een zoektocht naar haar vader, die ze nooit heeft gekend. Wanneer Mia is afgestudeerd, reist ze als fotografe naar township Kraalwater in Zuid-Afrika. In een afgelegen gebied lijkt een onverwacht spoor naar haar vader te leiden. Maar dan kijkt ze de dood in de ogen en komt ze achter het geheim dat haar moeder al die jaren verzwegen heeft.
Het boek begint met een prikkelende proloog. Na het lezen hiervan was ik erg benieuwd naar de rest van het verhaal. Ook de cover van het boek sprak me aan.
Het begin van het boek kabbelt een beetje. Dit zorgt ervoor dat het even duurde voordat ik in het verhaal zat. Misschien was mijn verwachting na het lezen van de proloog ook niet wat ik in het begin las van het boek las. Ik verwachtte een spannend boek. Later las ik de cover nog eens goed en daar staan duidelijk spannende roman. De spanning komt wel wat laat op gang.
Het proces van een diagnose horen, ziek zijn en de palliatieve en terminale fase worden realistisch en erg mooi verwoord in het boek. De struggles die mensen ervaren en de keuzes die je maakt met de daarbij behorende consequenties. Maar ook hoe de naasten deze periode ervaren en wat bepaalde keuzes met hen doen.
“ Toen verstarde mijn blik en verstijfde ik. Achter in de schuur, deels verlicht door de bundel zonlicht, stond een blanke houten kist. Niets in mij wilde in die kist kijken, en toch liep ik verder.”
Het boek maakt, na ongeveer een derde, een sprong van zeven jaar in de tijd. Mia gaat voor een fotowedstrijd naar de township Kraalwater. Vanaf hier merk je dat er meer spanning in het verhaal komt. Er gebeuren kleine dingen die ervoor zorgen dat je je begint af te vragen hoe alles nu precies in elkaar steekt.
Het boek is erg beeldend beschreven. Vooral de beschrijving van Kraalwater laat je de township ervaren alsof je er zelf op dat moment loopt. Ik zag de twee oude vrouwen zo zitten in de gekantelde kruiwagen. Ook de personages worden levensecht beschreven; Doctor B, Mr. Momba en Nadia.
Naast de indrukwekkende en mooie kanten van Afrika worden ook de minder positieve kanten belicht; armoede, criminaliteit en ongelijkheid.
“Zoek de verbinding tussen de contrasten. Welke verhaal vertellen de inwoners van Kraalwater, ook zonder praten.”
Het verhaal wordt afgewisseld met stukjes uit het manuscript. Dit manuscript speelt door het gehele boek een belangrijke rol, maar is het fictie of de realiteit?
Het boek eindigt met een verrassende wending.
Ik moest even inkomen, maar daarna heb ik genoten van het boek. Ik geef 4 sterren.
Het boek begint met een prikkelende proloog. Na het lezen hiervan was ik erg benieuwd naar de rest van het verhaal. Ook de cover van het boek sprak me aan.
Het begin van het boek kabbelt een beetje. Dit zorgt ervoor dat het even duurde voordat ik in het verhaal zat. Misschien was mijn verwachting na het lezen van de proloog ook niet wat ik in het begin las van het boek las. Ik verwachtte een spannend boek. Later las ik de cover nog eens goed en daar staan duidelijk spannende roman. De spanning komt wel wat laat op gang.
Het proces van een diagnose horen, ziek zijn en de palliatieve en terminale fase worden realistisch en erg mooi verwoord in het boek. De struggles die mensen ervaren en de keuzes die je maakt met de daarbij behorende consequenties. Maar ook hoe de naasten deze periode ervaren en wat bepaalde keuzes met hen doen.
“ Toen verstarde mijn blik en verstijfde ik. Achter in de schuur, deels verlicht door de bundel zonlicht, stond een blanke houten kist. Niets in mij wilde in die kist kijken, en toch liep ik verder.”
Het boek maakt, na ongeveer een derde, een sprong van zeven jaar in de tijd. Mia gaat voor een fotowedstrijd naar de township Kraalwater. Vanaf hier merk je dat er meer spanning in het verhaal komt. Er gebeuren kleine dingen die ervoor zorgen dat je je begint af te vragen hoe alles nu precies in elkaar steekt.
Het boek is erg beeldend beschreven. Vooral de beschrijving van Kraalwater laat je de township ervaren alsof je er zelf op dat moment loopt. Ik zag de twee oude vrouwen zo zitten in de gekantelde kruiwagen. Ook de personages worden levensecht beschreven; Doctor B, Mr. Momba en Nadia.
Naast de indrukwekkende en mooie kanten van Afrika worden ook de minder positieve kanten belicht; armoede, criminaliteit en ongelijkheid.
“Zoek de verbinding tussen de contrasten. Welke verhaal vertellen de inwoners van Kraalwater, ook zonder praten.”
Het verhaal wordt afgewisseld met stukjes uit het manuscript. Dit manuscript speelt door het gehele boek een belangrijke rol, maar is het fictie of de realiteit?
Het boek eindigt met een verrassende wending.
Ik moest even inkomen, maar daarna heb ik genoten van het boek. Ik geef 4 sterren.
1
Reageer op deze recensie