Lezersrecensie
Kat in het nauw
Als Timo, de zoon van Annelinde, op een dag aankondigt per direct bij zijn vader te gaan wonen, blijft Annelinde alleen achter in het huis waar zijn ooit met drieën woonde. Annelinde kan erg moeilijk omgaan met de leegte/stilte in huis, heeft duidelijk last van het lege nest syndroom.
Ze woont in een wijk met betrokken buren die haar betrekken bij de organisatie van de buurt barbecue. Hierdoor heeft Annelinde enige afleiding.
Tot op een dag Flip haar leven binnen wandelt. Deze kat is stoer, eigenwijs, gek op knuffelen en lijkt geen huisje te hebben. OF toch wel?
Flipt haalt het beste naar boven bij Annelinde en het slechtste…..
Een kat in het nauw is een kort verhaal dat je in een middag uitleest. Het is vlot geschreven. Qua taalgebruik leest het lekker weg.
Het verhaal zelf was niet helemaal mijn ding.
Het begint met Annelinde en Timo en de aankondiging dat hij bij zijn vader gaat wonen. Hierdoor ontstaan er leegte en eenzaamheid in het huis van Annelinde. Dit is realistisch verwoord en ik denk herkenbaar voor iedereen die dit meemaakt. Maar gedurende het verhaal begon ik me wat te irriteren aan Annelinde. Het liegen en de keuzes die ze maakt.
Spanning kwam er wel aan het einde van het boek. Houdt iemand Annelinde in de gaten of is dat haar verbeelding? En hoe ver ga je in de relatie met een kat?
Verhalenfabriek en Vrouwenthrillers bedankt voor het recensie exemplaar.
Ze woont in een wijk met betrokken buren die haar betrekken bij de organisatie van de buurt barbecue. Hierdoor heeft Annelinde enige afleiding.
Tot op een dag Flip haar leven binnen wandelt. Deze kat is stoer, eigenwijs, gek op knuffelen en lijkt geen huisje te hebben. OF toch wel?
Flipt haalt het beste naar boven bij Annelinde en het slechtste…..
Een kat in het nauw is een kort verhaal dat je in een middag uitleest. Het is vlot geschreven. Qua taalgebruik leest het lekker weg.
Het verhaal zelf was niet helemaal mijn ding.
Het begint met Annelinde en Timo en de aankondiging dat hij bij zijn vader gaat wonen. Hierdoor ontstaan er leegte en eenzaamheid in het huis van Annelinde. Dit is realistisch verwoord en ik denk herkenbaar voor iedereen die dit meemaakt. Maar gedurende het verhaal begon ik me wat te irriteren aan Annelinde. Het liegen en de keuzes die ze maakt.
Spanning kwam er wel aan het einde van het boek. Houdt iemand Annelinde in de gaten of is dat haar verbeelding? En hoe ver ga je in de relatie met een kat?
Verhalenfabriek en Vrouwenthrillers bedankt voor het recensie exemplaar.
2
Reageer op deze recensie