Sterke maar trage thriller

Eerlijk is eerlijk, het boek begint behoorlijk traag. Er wordt veel uitleg gegeven waar je op dat moment niets mee lijkt te zijn. De hoofdstukken zijn wel kort dus het boek leest erg vlot, al voelt het soms allemaal wat zwaar aan. Maar aan het einde van het boek begrijp je waar om Ripley deze keuzes maakte, waarom er zoveel aandacht is voor alles wat op het eerste zich onnodig lijkt. En als je dan op het einde van het boek wordt uitgedaagd om zelf mee te puzzelen, besef je pas echt wat een ingenieuze auteur Ripley is.

Ripley deinst er niet voor terug om scenes expliciet te verwoorden. Hierdoor zijn bepaalde passages behoorlijk eng en creepy. Ook wordt er niet geschroomd om het te hebben over drugs of zelfmoord. Een sterke thriller die goed in elkaar zit en waar je als lezer, als je het boek hebt dichtgeslagen, nog even terug moet gaan voor zitten om de hints die Ripley hier en daar achter liet even terug op te zoeken. Door de brief waarmee het boek begint voel je je als lezer ook aangesproken en ben je bereid en gemotiveerd om mee op zoek te gaan naar de waarheid.