Vermakelijk, maar mist originaliteit

A shadow bright and burning is het eerste deel in de fantasyreeks ‘Kingdom on Fire’ van auteur Jessica Cluess. En ook meteen een debuut, dat ze schreef terwijl ze koffie schonk aan het rijke en beroemde volk in Los Angeles. Is haar werk goed genoeg om een plekje te verdienen tussen de Veronica Roths en Suzanne Collins van de boekenwereld?  

In deel een van de serie leer je Henrietta kennen, een meisje dat vuur op kan wekken met haar handen. Als ze wordt ontdekt, is ze bang dat ze gestraft wordt, maar het tegendeel gebeurt: ze wordt getraind om voor de koningin te dienen en de demonen en monsters die het Victoriaanse Londen al lange tijd terroriseren, te verslaan.  

'I am Henrietta Howel. The first female sorcerer in ages. The girl who can control flames. The one who will defeat the ancients. The prophesied one. Or am I?'

Deze zinnen staan met koeienletters op de achterkant van het boek. Diepe zucht. Want daar heb je weer dat woordje waar fantasyschrijvers mee gooien alsof het confetti is: de uitverkorene. De schrijver verafgoodt het misschien, maar de lezer krijgt er onderhand schoon genoeg van.  

In eerste instantie lijkt het er nog op dat Cluess met dit woord juist de draak steekt: “Or am I?” Hiermee doelt ze op het feit dat Henrietta wel bijzondere krachten heeft, maar dat ze misschien niet degene is die de monsters zal verslaan. Oftewel: dat ze helemaal de uitverkorene niet is. Maar het wordt al snel duidelijk dat het complete verhaal draait om die ene vraag, en dat maakt het niet anders dan andere boeken.  

Ook de fictieve wereld mist aan originaliteit, en het lijkt erop dat de auteur zich door meerdere bekende verhalen heeft laten inspireren, om een aantal elementen daarvan in haar eigen verhaal te stoppen. Hierdoor ontstaat een mengelmoes van dingen die je eigenlijk al kent, maar net anders uitgewerkt zijn. Je hebt de monsters uit Percy Jackson, de tovenaars uit Harry Potter en het ‘groepsgevoel’ van Divergent. Daarnaast vraag je je als lezer continue af in wat voor wereld Henrietta zich precies bevindt. Op de achterkant mag dan ‘Victoriaans Londen’ staan, wat dat precies inhoudt wordt niet beschreven in het boek.  

Dit betekent niet dat het verhaal ontzettend slecht is. Het leest vlot, de karakters zijn levendig en Cluess is een van de weinige auteurs die de liefdesdriehoek zo weet te schrijven dat het plezierig blijft om erover te lezen. De verrassende plotwendingen en de vele actie maken het boek vermakelijk om te lezen, en mag er even gezegd worden dat de boodschap die ze over wil brengen – vrouwen horen gelijk te zijn aan mannen – ontzettend tof is?  

Dit eerste deel van de fantasyreeks ‘Kingdom on Fire’ is zeker plezierig om te lezen, maar auteur Jessica Cluess slaat door onoriginele elementen en een slecht uitgewerkte wereld net de plank mis.