Veelbelovend debuut over een charmante schurk

“‘Nee, dat is niet van mij. Mijn vrouw heeft dat geschreven.’ Haar lach was helder, niet gedempt door medeleven. Ze geloofde hem niet, waarom zou ze ook, hij sprak immers de waarheid.” - p. 130. Deze zinnen bevatten de kern van De waarheid en andere leugens, de debuutroman van de Duitse scenarioschrijver Sascha Arango. Het schrijven van zowel film- en toneelteksten als afleveringen voor de populaire Duitse krimiserie Tatort bereidde Arango voor op het vervaardigen van deze vlotlezende roman die de lezer keer op keer op het verkeerde been weet te zetten.

In elke leugen moet een stukje waarheid verborgen liggen om hem geloofwaardig te maken, maar bovenal om de leugenaar in staat te stellen om de leugen te onthouden. Dit leert het charmante hoofdpersonage van Arango’s verhaal ons. Henry Hayden is een bekende en populaire schrijver die een zorgvuldig gecreëerd imago in stand houdt. Zijn mannelijke lezers willen hem zijn, zijn vrouwelijke lezers komen in groten getale en met blozende wangen opdagen bij signeersessies of ondernemen een bedevaart naar zijn woonplaats om een glimp van de schrijver op te vangen. Haydens boeken veranderen zonder uitzondering in bestsellers en met de verdiende royalty’s heeft hij het perfecte leven voor zichzelf en zijn vrouw gecreëerd. Een farce, zo blijkt, want geen van de bestsellers komt werkelijk van Henry’s hand…. Terwijl zijn gevoelige en zonderlinge vrouw Martha de boeken schrijft, vrijt Hayden er lustig op los met andere dames, waaronder zijn knappe en vrijgevochten redacteur Betty. Niet zonder consequenties, want al op de eerste pagina van het boek blijkt Betty zwanger te zijn geraakt. Een bijkomstigheid waar Hayden niet op zit te wachten. Het brengt zijn met zorg ingerichte leven in gevaar en dus besluit hij zich van zijn minnares te ontdoen. Maar dat gaat volledig mis…

De eerste bladzijden van het boek zetten onmiddellijk de toon en slepen de lezer daarna het verhaal in. In een paar hoofdstukken weet Arango een charmante oplichter tot gevaarlijke misdadiger te promoveren en wat blijft er daarna over? Een achtbaan die de lezer van waarheid naar leugen en alles daar tussenin weet te brengen.

Het verslavende aan dit boek is dat de acties van Arango’s hoofdpersoon absoluut niet te voorspellen zijn. Zodra de lezer denkt de volgende handelingen van Hayden te voorzien, wordt hij in de volgende zin alweer totaal verrast. Arango gaat daarbij – net als zijn hoofdpersonage - ontzettend slim te werk. Hij weet altijd een valse verwachting bij de lezer op te roepen en er gloort altijd een sprankje hoop dat Hayden eens het juiste zal doen. Volgens een quote van het Duitse dagblad Die Welt op het – overigens prachtige - omslag is Hayden ‘de charmantste belichaming van het kwaad sinds Tom Ripley.’ Inderdaad, Arango creëert in zijn boek een opportunistische, arrogante zak die desondanks alle mensen om zich heen weet in te palmen. Zelfs een schim uit het verleden die op zoek is naar de waarheid weet Henry om zijn vinger te winden. En ook de lezer is wat dat betreft de pineut, want ergens blijf je een beetje van Hayden houden. Al is het maar om zijn droge humor die in veel van zijn verwaande gedachtes naar voren komt: ‘Van de recensenten leerde Henry hoe zijn werk moest worden begrepen. Dat de romans goed waren, wist hij ook wel, tenslotte had hij ze zelf ontdekt.’ – p. 25.

Maar niet alleen de hoofdpersoon staat als een huis, er kan ook worden genoten van andere personages die wonderlijke goed zijn neergezet. Zo zijn er de ongeneeslijk zieke uitgever Claus Moreany die stiekem naar een beetje liefde verlangt en de aandoenlijke tarotkaartleggende secretaresse Honor Eisendraht. Arango hanteert een schrijfstijl die doet verlangen naar méér. De waarheid en andere leugens is absoluut een veelbelovend debuut.