Op zoek naar je zeekreeft

Veel hedendaagse YA-boeken geven helemaal geen realistisch beeld van de ‘eerste keer’, vonden Lucy Ivison en Tom Ellen. De ex-lovers schreven samen het hilarische Lobsters, dat niet alleen gaat over het verliezen van je maagdelijkheid, maar ook een serieuze noot bevat over de weg naar volwassenheid en openstaan voor de toekomst.

Lobsters is, naast awkward, voor veel tieners vooral een heel realistisch en herkenbaar boek. Het is heel eerlijk, vooral als het gaat over het verliezen van de maagdelijkheid. Het idee om je leven lang maagd te blijven of een oude vrijster te worden is een nachtmerrie voor bijna alle personages in Lobsters.

Het verhaal wisselt tussen het perspectief van de twee hoofdpersonages Hannah en Sam. Allebei nog maagd, en dat moet veranderen vóór ze eind van de zomer naar de universiteit gaan. En dus gaan Hannah en Sam op zoek naar hun lobster, want ze zijn in de veronderstelling dat zeekreeften hun leven lang bij elkaar blijven.

Op een examenfeestje ontmoeten de twee elkaar in de badkamer, en meteen is er een klik. De ongemakkelijke sfeer die ze normaal gesproken bij het andere geslacht voelen ontbreekt en het lijkt een veelbelovende zomer te worden. Maar dan stapelt misverstand zich op misverstand, en hebben de twee ook nog eens te maken met de bemoeienis van vrienden en familie.

Lobsters zal voor veel tieners herkenbaar zijn. Niet alleen op het gebied van seks, maar voor meiden vooral ook door de haat/liefde-verhouding tussen Hannah en haar beste vriendin. Hannah’s onzekerheid over haar figuur en voorkomen is realistisch, net als de relatie met haar moeder én grootmoeder (een leuk neergezette hippe oma die shirtjes vol pailletten draagt).

Ook jongens zullen het boek kunnen waarderen. Net als Hannah is Sam soms onzeker, over zijn schoolcijfers en zijn toekomst, maar tegelijkertijd kent hij zijn plek in zijn vriendenclubje en voelt zich daar op zijn gemak. Bovendien weet Sam van zichzelf niet hoe knap hij is met zijn lange lijf en woest krullende haar, wat hem tot een likeable personage maakt. Een jongen waar menig meisjeslezer verliefd op wordt, en die jongens willen zijn.

Sams beste vriend Robin is echter de ster van het boek. Zijn idiote opmerkingen en de bravoure die hij uitdraagt verhullen een onzekere tiener die gek is op alles wat met Harry Potter te maken heeft, maar dat zo goed en zo kwaad als het gaat probeert te verbergen. Een personage om wie je regelmatig lachend je hoofd schudt.

Op het eerste gezicht dus een grappig bedoeld boek, maar hoewel Lobsters inderdaad hilarische momenten kent, heeft het ook een serieuze kant. Uiteindelijk gaat dit boek meer over opgroeien en openstaan voor de toekomst, dan over het verliezen van je maagdelijkheid. Een verhaal over de weg naar volwassenheid, het loslaten van het verleden en leren hoe je kunt openstaan voor nieuwe, opwindende en onbekende ervaringen, of het leven in het algemeen.