Het laatste deel toch?

Na lang wachten is het dan eindelijk zover, deel 8 van de Bergman kronieken. Het laatste deel om een prachtige (naar mijn mening) 5 sterren serie af te sluiten.

Omdat dit boek een deel van een serie is, raad ik iedereen aan om eerst de andere delen te lezen en dit boek niet los te lezen. Het boek staat namelijk boordevol verwijzingen naar de eerdere delen. Om de personages op waarde te schatten en het complete verhaal te snappen (er is namelijk al zoveel gebeurt) is dit echt nodig.

In dit deel hebben we opnieuw te maken met een seriemoordenaar, en ook nu is het van groot belang dat Sabastian Bergman deel neemt aan het onderzoek. Door de recente gebeurtenissen is het team enorm uitgedund en is het aan Vanja om de afdeling moordzaken te redden.
Alle personages komen in dit boek weer aan bod en geen enkele verhaallijn valt tegen. Ook komen we nieuwe personages tegen die een aangename aanvulling zijn op het verhaal.

Wat ik erg goed gedaan vind is dat er steeds verwijzingen zijn naar eerdere delen. Zo lezen we over Hinde, de boeken van Sabastian, oude onderzoeken en natuurlijk ook over de Tsunami die een rode draad is geweest in de gehele serie. Zelfs oude personages vinden hun weg terug in dit deel.
Voor de echte fans een bron van herkenning.

De spanning zit er vanaf het begin al goed in en door de korte hoofdstukken, zoals we van de eerdere boeken gewend zijn, gaat het lezen erg vlot. Voor je het weet wordt je weer helemaal in het verhaal gezogen en kun je het boek amper nog wegleggen.

Dan nadert het einde en beginnen de puzzelstukjes op zijn plaats te vallen. De verhaallijnen komen samen en de losse eindjes worden weggewerkt. Alles lijkt een plekje te hebben gekregen en een superspannend plot maakt het verhaal af.

Tenminste, dat zou je denken.
Maar niets is minder waar.
De lezer blijft met vragen achter.
En de grootste vraag blijft dus:
Dit was het einde, toch?

Die verdomde....