Lezersrecensie
Lezen of wandelen
De twee broers Lee en Andrew Child schreven een nieuwe aflevering in de Jack Reacher-reeks. Wie ooit Arendsoog, Bas Banning of Bob Evers “verslond”, kent het verschijnsel. Je held blijf je trouw, no matter what. Ook als het wat minder gaat (een polsfractuur rechts) of tegenspeelster Jenny Knight misschien te “greedy” is (om wraak te nemen of om Jack een wilde nacht en/of een ontbijtje te bezorgen). Als je dit voor ogen houdt, is “In de Val” lezen een prima tijdverdrijf. Als je je normen daarentegen te hoog stelt, dan zou ik zeggen: ga wandelen. Ikzelf was ambivalent gegrepen door de complexe verhaallijnen, die nopen tot pen en papier naast het boek voor het noteren van alle personages: zeven deelnemers van een “kunstenaars”-collectief, twee FBI-ers, twee horecamedewerkers, een sekswerker, een piloot, en voornoemde Jenny. Dat maakte het lezen minstens tot een “uitdaging”. En over jeugdboeken uit de jaren 50 en 60 gesproken. Net als vroeger waren de laatste hoofdstukken in “In de Val “ erg spannend. Natuurlijk: helden gaan wel bijna dood, maar sterven nooit. En: de bad guys delven meestal het onderspit. Jack deelt het bed met Jenny, maar blijft de ongebonden, liftende, vrije jongen, wars van socials of smartphones. Als je dit alles denkt te kunnen verdragen, zou ik zeggen: ga lezen of doe anders je wandelschoenen aan!
1
Reageer op deze recensie