Lastig te begrijpen

Deze graphic novel van Milan Hulsing is gebasseerd op de novelle ‘Al-Khaldiya’ van Mohamed El-Bisatie. Dit boek heb ik niet gelezen voordat ik aan ‘Stad van klei’ begon. Wellicht een fout. Eerlijk gezegd begreep ik weinig van de graphic novel ‘Stad van klei’ en daarom is mijn waardering laag.

In ‘Stad van klei’ lees je over ambtenaar Salem die politiesalarissen van een verzonnen stad wil gaan innen. Dit onderwerp interesseerde me wel en ik was nieuwsgierig hoe dat economisch en juridisch dan wel of niet zou lukken. Helaas is me dat na het lezen van de graphic novel nog steeds niet helemaal duidelijk. De grote lijnen - die ik begreep met behulp van de tekst op de achterflap - haalde ik er wel uit, maar aan het einde van het boek zit ik nog met zoveel vragen. En ook het einde (in combinatie met het begin) liet me met veel vraagtekens achter.

Daarnaast vind ik dat er tussen de afbeeldingen te grote stappen zitten, waardoor ik het verhaal niet goed kon volgen. Wie is wie? Waar zijn ze? Wat gebeurt er? Ook vond ik het lastig om de personages uit elkaar te houden. De mannelijke hoofdpersonen lijken qua uiterlijk nogal op elkaar. Natuurlijk wordt er gespeeld met waanzin en het verlies van de realiteit, maar dit vond ik lastig terug te zien in de graphic novel.

Positief punt: het boek bevat het onderwep klei en de tekeningen hadden de kleuren van klei en leken wel een beetje op klei-poppetjes. Dat thema heeft Hulsing dus wel goed doorgevoerd.

De inhoud sprak me dus wel aan, maar het overbrengen van dit verhaal met de gekozen stijl zorgde niet voor duidelijkheid bij mij. Aangezien ik het verhaal - zonder extra dingen op te zoeken - onvoldoende begrijp, heb ik helaas niet zo van deze graphic novel genoten.