Spannende kennismaking met Tilly en Poe

Voor de zomerleesclub van Uitgeverij LS mocht ik kennismaken met Washington Poe en Tilly Bradshaw, twee bekende personages van de succesvolle thrillerserie van M.W. Craven. Te beginnen met het eerste deel, namelijk Brandoffer.

Met een spannende proloog, die niets aan verbeelding te wensen overlaat, is de toon meteen gezet. In het Engelse Lake District blijkt een seriemoordenaar mensen levend te verbranden in de prehistorische steencirkels. Craven laat je meteen kennismaken met de gruwelijkheden van deze daad. Het is dankzij deze daad dat Tilly Bradshaw, een analist bij de Serious Crime Analyses Section, wordt gekoppeld aan Poe. Zij ontdekt namelijk dat in het lichaam van een van de slachtoffers de naam van Poe staat gekerfd. De expertise van Poe is dringend nodig. Poe, die wegens omstandigheden op een zijspoor is gezet door de SCAS, krijgt hiermee de kans om zichzelf weer te bewijzen.

Craven neemt in dit deel uitgebreid de tijd om de personages neer te zetten. Poe en Bradshaw zijn duidelijk twee tegenpolen. Poe is een tikkeltje eigenzinnig en draagt duidelijk een verleden met zich mee wat soms leidt tot wroeging. Hij laadt zich vaak leiden door zijn eigen intuïtie en het gevoel dat er iets niet klopt. Bradshaw is beschermend opgevoed en gek op wiskunde en feiten. Gaandeweg ontwikkelt zich een band tussen hen waardoor ze in harmonie komen en elkaar perfect aan blijken te vullen. Prachtig om te zien hoe Poe uiteindelijk Bradshaw uit haar schulp weet te krijgen en haar de kans geeft om zichzelf te blijven ondanks dat dat misschien niet altijd overal geaccepteerd wordt.

Naarmate het plot vordert, neemt de spanning in de moordzaak toe. Poe en Bradshaw vinden steeds meer losse draadjes die ergens een vorm van samenhang zouden moeten hebben. Daardoor wil je als lezen door blijven lezen. Je blijft tot het einde op het puntje van je stoel zitten. Uiteindelijk worden alle losse draadjes langzamerhand met elkaar verbonden en mondt dit uit in een spannende finale.

De beeldende schrijfstijl en diepere lagen in het verhaal, maken mij nieuwsgierig naar het volgende deel in de reeks: Zwarte Zomer. Want één ding is zeker, met dit boek is het verhaal van Poe zeker nog niet klaar.