Lezersrecensie
Ontroerende roman over liefde en de angst om elkaar te verliezen
In de Harpers Boekenclub was het vijfde boek wat we met elkaar lazen, het boek ‘De dagen dat ik je liefhad’.
Evelyn en Joseph zijn al ruim 60 jaar een stel. Ze wonen hun hele leven al aan de kust van New England en hebben samen de Oyster Shell Inn gerund en drie kinderen groot gebracht. Hun leven kent, zoals elk leven, hoogte- en dieptepunten. Ze komen er altijd bovenop. Tot het moment dat blijkt dat Evelyn ernstig ziek is en daar niet meer bovenop zal komen.
Wat doe je als je weet dat de één niet meer lang te leven heeft? Hoe vul je de laatste maanden samen in als je weet dat elke dag de laatste zou kunnen zijn die je bewust samen meemaakt? Precies dit dilemma weet Amy Neff op een prachtige manier aan het papier toe te vertrouwen. Ze neemt ons mee in de gedachten en gevoelens van Joseph, Evelyn en hun drie kinderen. Elk familielid heeft zijn of haar eigen manier om dit schokkend nieuws een plaats te geven. Het is alsof jezelf deze worsteling meemaakt, zo levensecht weet Neff dit te beschrijven.
Neff maakt daarbij gebruik van een wisselend perspectief op twee manieren. Enerzijds door te wisselen van personage. Anderzijds door sprongen te maken in de tijd. Het ene moment beleef je het heden, het volgende moment ga je (chronologisch) terug naar het verleden. Je ziet hoe de onderlinge familiebanden zich door de jaren heen hebben ontwikkeld en wat daar de oorzaken van zijn. Zo kun je ook steeds beter de emoties en reacties op de huidige gebeurtenissen plaatsen.
´De dagen dat ik je liefhad´ is het debuut van Amy Neff. Het is een prachtige ontroerende roman over liefde en de angst om elkaar te verliezen. “Liefde is hand in hand lopen en elkaar volgen naar het licht”.
Dank Harper Collins voor het recensie-exemplaar!
Evelyn en Joseph zijn al ruim 60 jaar een stel. Ze wonen hun hele leven al aan de kust van New England en hebben samen de Oyster Shell Inn gerund en drie kinderen groot gebracht. Hun leven kent, zoals elk leven, hoogte- en dieptepunten. Ze komen er altijd bovenop. Tot het moment dat blijkt dat Evelyn ernstig ziek is en daar niet meer bovenop zal komen.
Wat doe je als je weet dat de één niet meer lang te leven heeft? Hoe vul je de laatste maanden samen in als je weet dat elke dag de laatste zou kunnen zijn die je bewust samen meemaakt? Precies dit dilemma weet Amy Neff op een prachtige manier aan het papier toe te vertrouwen. Ze neemt ons mee in de gedachten en gevoelens van Joseph, Evelyn en hun drie kinderen. Elk familielid heeft zijn of haar eigen manier om dit schokkend nieuws een plaats te geven. Het is alsof jezelf deze worsteling meemaakt, zo levensecht weet Neff dit te beschrijven.
Neff maakt daarbij gebruik van een wisselend perspectief op twee manieren. Enerzijds door te wisselen van personage. Anderzijds door sprongen te maken in de tijd. Het ene moment beleef je het heden, het volgende moment ga je (chronologisch) terug naar het verleden. Je ziet hoe de onderlinge familiebanden zich door de jaren heen hebben ontwikkeld en wat daar de oorzaken van zijn. Zo kun je ook steeds beter de emoties en reacties op de huidige gebeurtenissen plaatsen.
´De dagen dat ik je liefhad´ is het debuut van Amy Neff. Het is een prachtige ontroerende roman over liefde en de angst om elkaar te verliezen. “Liefde is hand in hand lopen en elkaar volgen naar het licht”.
Dank Harper Collins voor het recensie-exemplaar!
2
Reageer op deze recensie