Verrassende wending en spannend tot het einde

Voor de zomerleesclub van Uitgeverij LS lazen we ook het tweede deel in de succesvolle thrillerserie over Washington Poe en Tilly Bradshaw van M.W. Craven.

In Zwarte Zomer blijkt het verleden Poe te achtervolgen. Een moordzaak waarbij het slachtoffer Elizabeth Keaton nooit gevonden is, maar ineens na zes jaar het politiebureau binnen wandelt. Hoe kan iemand zowel levend als dood zijn? Haar vader is destijds veroordeeld voor de moord. Deze veroordeling was grotendeels gebaseerd op het onderzoek van Poe. Nu Elizabeth Keaton lijkt te zijn teruggekeerd, komt de vraag op in hoeverre het onderzoek destijds wel zuiver is geweest en komt Poe in grote problemen. Lukt het hem om hier samen met Tilly Bradshaw zonder al teveel kleerscheuren uit te komen?

Craven zou Craven niet zijn als hij je niet al in de proloog kennis laat maken met een van de gruwelijke eigenschappen van een van de hoofdpersonages. Dan maken we een sprongetje terug in de tijd en maken we de wanhoop van Poe door als blijkt dat een oude zaak mogelijk tot een verkeerde veroordeelde heeft geleid. Craven bouwt de spanning aanzienlijk op. Tussen de regels door voel je dat er iets niet klopt maar je kan niet helemaal je vinger er op leggen. Net als Poe trouwens.

Wat ik knap vind is hoe Craven in het tweede deel een totaal andere opbouw hanteert. Waar veel series eenzelfde opbouw kennen, slaat Craven in dit tweede deel een andere weg in. Dit keer is er geen actuele moord op te lossen, maar eerder een reconstructie van een zaak uit het verleden. Wat wel overeind blijft, is de bijzondere mooie relatie tussen Tilly en Poe die deze serie zo krachtig maakt.

Zwarte Zomer is een thriller met verrassende wendingen en een prachtige plot wat je tot het einde in zijn greep houdt. Ik ben fan van Tilly en Poe!

Hoewel je het deel zelfstandig kan lezen ten opzichte van het eerste deel, zou ik aanbevelen de delen in volgorde te lezen omdat je daarmee meegroeit met de personages en de ontwikkeling die ze doormaken.