Lach en een stroom aan tranen

‘Je kunt maar een zekere mate van afwijzing aan voordat je trots het wint.’

Ellamara is een blogger, ze recenseert en heeft veel online contact met Cinder. Ze heeft geen idee wie hij is, andersom ook niet. Toch is hun gevoel voor elkaar intens en dat wordt niet altijd door de buitenwereld begrepen.
Wanneer haar moeder haar verrast met een leuke trip op haar verjaardag, valt haar leven abrupt in duigen. Ze verliest haar moeder, ze is zelf aan één kant verbrand en ze moet noodgedwongen bij haar vader en zijn gezin wonen na een helse revalidatieperiode.

Potjandikkeme… wat is dit een verhaal! Een hedendaagse hervertelling van Assepoester die je tot op de botten raakt. Het eerste hoofdstuk grijpt je op zo’n intense manier, waardoor je wilt doorlezen. Binnen een mum van tijd heb je het uit en ben je benieuwd naar het vervolg.
De karakters zijn allen op hun eigen manier bijzonder, naarmate het verhaal vordert kom je steeds meer de consequenties van hun gedrag te weten. Dit is afgewisseld met een lach en een stroom aan tranen. Wat heb ik hier van mogen genieten. Ik vond het leuk om de berichtjes van Cinder & Ella te lezen en wanneer de ontknoping komt dat ze elkaar echt leren kennen.
Toch ben ik erg benieuwd of zij in het vervolg contact gaat opnemen met haar ‘oude’ vriendinnen.
Kortom, ga dit bijzondere complexe verhaal lezen!