Een wereld van muziek, piano's, drugs, moord en verdachten..

"Ze móét weten wat er die avond is gebeurd. Dit is mogelijk de enige manier om daarachter te komen."

Via Hebban ben ik uitgekozen als één van de recensenten van dit boek. Ik had al een paar hoofdstukken gelezen om te bepalen of het boek iets voor mij zou zijn. Het heeft me niet teleurgesteld en je vliegt zo door het verhaal heen.

Het boek speelt zich af in Nederland en is daarom erg herkenbaar op het gebied van plaatsen, merken, maar ook de manier van doen. In vertaalde boeken kom je nog wel eens situaties tegen die in Nederland niet voorkomen of niet voor te stellen zijn. Dat is het voordeel van een boek van eigen bodem.

Valérie en Aisha zijn bekende pianozussen en reizen de hele wereld af om optredens te geven. Aisha is geadopteerd en heeft een traumatisch verleden. Wanneer ze Niek ontmoet dan wordt ze meegesleurd in een wereld van criminaliteit. Rixt staat op het punt om een crystal meth-organisatie op te rollen. Dit zet de pianozussen op een hele andere manier in de spotlight.

Normaal gesproken vind ik spannende boeken niet altijd eng. Dit boek heeft me op bepaalde momenten wel de stuipen op het lijf gejaagd. Voordat je naar bed gaat controleer je nog een keer goed of de achterdeur wel op slot zit. De schrijfster, Bregje Rebergen heeft het bij haar debuut dus voor elkaar geschreven om een echte thriller te schrijven.

Het taalgebruik vond ik erg prettig. De manier waarop Rixt communiceert met haar collega’s, haar dochters en haar man spreken tot de verbeelding. Rixt neemt je helemaal mee in het drukke leven van een officier en geeft je een inkijkje in de afwegingen die zij moet maken tussen werk en privé.

Een van de pianozussen heeft een dissociatieve stoornis. Ondanks dat de schrijfster zich hierin goed heeft ingelezen voelt het niet helemaal af. Het krijgt relatief weinig aandacht totdat het nodig is voor het verhaal. De aandoening zelf wordt niet echt goed uitgelegd waardoor het uit zijn verband wordt getrokken. De hoofdstukken waar de alter van de pianozus aan het woord komt vind ik dan ook een afknapper.

Ik ben wel heel benieuwd naar het volgende deel. Het eerste deel laat je achter met een aantal losse eindjes waarvan ik graag het vervolg zou lezen in deel twee!