Indringend en verslavend
Alma is 15 als in haar buurt in Honduras een bendeoorlog uitbreekt en ze gedwongen is te vluchten. Via haar tante in Guatemala vlucht ze richting de Verenigde Staten, waar haar moeder op het moment verblijft. Onderweg leert ze de harde wereld kennen waarin drugskartels de steden in Midden-Amerika domineren en ontdekt ze dat de Amerikaanse droom niet zo makkelijk te bereiken is als iedereen haar onderweg doet denken.
'Je weet in dit boek niet wie te vertrouwen is, waarmee de auteur echt een compliment verdient.' – Recensent Lissanne
Toen auteur Sander Meij een tijd in de VS woonde, maakte hij zelf mee hoe vluchtelingen uit Midden-Amerika werden ontvangen. Ze sliepen in tentjes, zaten met tientallen opgepropt in kleine ruimtes en kinderen werden van ouders gescheiden. Hij schreef naar aanleiding van alles wat hij zag dit aangrijpende boek om ook die vluchtelingen een stem te geven. En het is hem goed gelukt om al die emotie en ervaringen in een indringend Young Adult-verhaal te beschrijven.
Aan de hand van korte hoofdstukken vertelt Meij het verhaal van Alma. Wisselend tussen de tegenwoordige en de verleden tijd kom je te weten waar ze vandaan komt, waarvoor ze is gevlucht en hoe ze behandeld wordt als ze eenmaal in een opvangcentrum in de Verenigde Staten is beland.
Het verhaal gaat dankzij die korte hoofdstukken heel snel. Je blijft als lezer benieuwd naar wat er nu weer gaat gebeuren. Je vergeet nog wel eens dat Alma nog maar een tiener is als ze in haar eentje een heftige en gevaarlijke reis moet gaan maken. Zo wordt haar onderweg geld afgetroggeld en worden al haar spullen gestolen. In de tegenwoordige hoofdstukken merk je al snel dat ze haar vertrouwen in de Amerikaanse overheid kwijtraakt en dat al die onpersoonlijke en vaak gemene grensagenten haar eerder tegenwerken dan willen helpen. De auteur heeft het verhaal zo realistisch geschreven dat je Alma’s emoties als lezer écht voelt.
Met een comfortabele schrijfstijl en snel veranderende verhaallijn is het nog geen driehonderd pagina tellende boek een verslavend geheel geworden waar je je maar moeilijk van los kunt maken. Wel kan het af en toe frustrerend zijn dat je als lezer wat langer moet wachten op je antwoorden. Zo is Alma’s vader aan het begin van het boek al afwezig en kom je pas aan het absolute eind erachter wat er met hem is gebeurd.
Je kunt je als lezer goed inleven in de personages, hoewel je dat misschien niet zou willen. Zo ontmoeten we Alma’s tante, die Alma zich als lieve vrouw herinnert, maar die nu een enge verslaafde vrouw blijkt te zijn. En Alma’s broertje, dat zich beschermend opstelde tegenover zijn zus in het begin van het boek, zie je niet meer terug. Net als Alma word je wantrouwend over alle personages die ze tegenkomt. Je weet in dit boek niet wie te vertrouwen is, waarmee de auteur echt een compliment verdient.
Het is goed te merken dat Meij veel heeft gesproken met mensen die werken voor vluchtelingenorganisaties in de VS. Het heeft zich geloond, want het boek is een aangrijpend en indringend geheel geworden dat je tot na de laatste pagina zal bijblijven.
Reageer op deze recensie