Heerlijke feelgood met een Frans tintje

Dat Mirjam Mieserius de Zin in Feelgood-Schrijfwedstrijd van 2021 gewonnen heeft met deze zonnige novelle blijkt terecht te zijn. De citroen op de taart is een novelle waar je je vingers bij aflikt en een sprankelende binnenkomer voor de Nederlandse feelgoodlezers.

Wanneer Maria zich er na een heftige break-up niet toe kan zetten haar nieuwe kookboek te schrijven, stuurt haar uitgever haar drie maanden naar een villa in Zuid-Frankrijk. Het doel: dagenlang in de keuken staan om genoeg recepten te verzamelen voor het boek. Eenmaal in Frankrijk vindt ze volop inspiratie. Niet alleen voor haar boek, maar ook om haar ex opzij te zetten: ze heeft sjans met knappe schatzoeker Thom en krijgt baksels met lieve berichten van een onbekende chef. Als dat maar goed komt ...

Mieserius heeft een fijne schrijfstijl en haar novelle voelt bijna als een aflevering van een serie. Dat belooft wat, want deze veelzijdige auteur ontwikkelt zich ondertussen ook als scenarioschrijver. Vooral de dialoog zorgt ervoor dat de (slechts) 80 pagina’s voorbij vliegen. Dat niet alleen, de auteur houdt aardig de pas erin. Het tempo ligt hoog, maar behoudt een constant zonnige en positieve insteek, waardoor die 80 pagina’s vooral aan het eind ook net iets té kort voelen.

De cast aan personages schept een mooie combinatie met de setting. Maria, Thom, Odette en Gilles zorgen er samen met de schitterende beschrijvingen van de omgeving voor dat je je als lezer aan de Côte d’Azur waant. De sereniteit van deze heerlijk locatie en Maria's tijdelijke onderkomen straalt je tegemoet als je het boek opent. Daar doorheen gebruikt de auteur, die zichzelf ‘parttime Parisienne’ noemt, een aantal Franse zinnen die het verhaal helemaal afmaken.

Door de relatiebreuk gaat het aan het begin van het boek beduidend minder goed met ons hoofdpersoon. Maria, die voor Frankrijk eigenlijk alleen haar bed nog uitkwam voor de maaltijdbezorger, past niet in het standaard schoonheidsplaatje. Dit wordt tijdens het verhaal een aantal keer subtiel aangehaald. Zo voelt Maria zich soms wat slonzig of wat molliger vergeleken met de Franse vrouwen die ze ziet, maar gelukkig krijgt ze door al die mannelijke aandacht wat meer zelfvertrouwen.
Duidelijk is dat Frankrijk het beste in Maria naar boven brengt. Ze maakt binnen een mum van tijd vrienden en wordt zo’n beetje aanbeden door Thom en de chef. Gelukkig is het voor de lezer makkelijk om in deze liefdesdriehoek een kant te kiezen: Thom en de chef staan bijna recht tegenover elkaar.

De mysterieuze pakketjes van de chef wakkeren niet alleen warme gevoelens aan bij Maria. Zelf duikt ze ook de keuken in om heerlijke baksels te maken. Zo doet ze een poging de citroen meringue taart van de chef na te maken, of zijn heerlijke macarons ... Alle lekkernijen in dit boek doen je als lezer bijna watertanden (of wensen dat dit een echt kookboek was).

Alles samengenomen is deze novelle een heerlijke manier om kennis te maken met deze auteur. Het voelt wel een beetje alsof we nog niet klaar zijn met Maria en haar kookkunsten. En dat is maar goed ook! Mirjam Mieserius heeft onlangs nog aangekondigd een nieuwe serie te schrijven. Dat kan dus alleen maar meer Franse feelgood betekenen!