Prachtig verhaal gebaseerd op echte gebeurtenissen

Amerikaanse auteur en copywriter Jenni L. Walsh heeft al een aantal boeken op haar naam staan, maar er zijn er tot op heden slechts twee vertaald naar het Nederlands. De motormeiden is daarvan de eerste volwassenenroman. Vertaald door Carola van der Kruk-de Boer biedt dit boek haar lezers de kans om kennis te maken met twee vrouwen die als wrens (de vrouwelijke tak in de Britse marine) een grote rol speelden in de Tweede Wereldoorlog.

Dit verhaal volgt Marion en Evelyn, twee Engelse vrouwen die beiden hun steentje willen bijdragen in de oorlog. Je volgt Marion, een wees, vanuit haar inschrijving voor de Women’s Royal Naval Service tijdens de Eerste Wereldoorlog tot haar dagen als docente tijdens de Tweede Wereldoorlog. Evelyn, die daarentegen uit een bevoorrechte familie komt maar worstelt met een beperking, wil niets liever dan haar land dienen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze gaat daarmee tegen de wensen van haar ouders in. Beide vrouwen wagen hun leven op hun motorfiets en spelen ongewis als boodschappers dezelfde rol in de oorlog.

'Het had geen nut om te zwelgen in zelfmedelijden om iets waar ze toch geen invloed op kon uitoefenen.'

Met een schrijfstijl die doet denken aan tv-series gemaakt door de BBC, loodst Walsh je met een duale verhaallijn door de levens van onze hoofdpersonen. En dat is zeker te waarderen. Hoewel deze verdeling het verhaal iets voorspelbaarder maakt, kun je je als lezer goed hechten aan Evelyn en Marion. Daarnaast krijg je een mooi kijkje in de compleet tegenovergestelde levens die deze vrouwen leven en zie je de ontberingen, motivaties en overwinningen die ze doormaken.

Marions verhaal begint in 1914, als ze net bij een nieuw weeshuis terechtkomt. Daar ontmoet ze Eddy, met wie ze zich uiteindelijk tegelijk zal inschrijven bij de Britse marine. Marion praat niet veel, maar met Eddy voelt ze zich eindelijk veilig genoeg om uit haar schulp te kruipen en probeert ze nieuwe dingen. Rijden op een motorfiets die ze tijdens de eerste oorlog stiekem meenemen, is bijvoorbeeld niet iets wat Marion zou doen zonder Eddy’s invloed.

Evelyn leren we in 1939 kennen op het racecircuit. Ze houdt van racen en zichzelf uitdagen, vooral omdat ze in haar leven al talloze operaties nodig heeft gehad voor haar klompvoet. Hoewel deze 'waaghals Evelyn', zoals ze vaak genoemd wordt, zich prima door het leven kan bewegen, is Evelyns moeder nog altijd heel beschermend. Zij ziet haar dochter liever veilig thuis, getrouwd met jeugdvriend Percy. Als Evelyn dus stiekem op Percy’s motor ontsnapt aan haar moeder en zich aanmeldt bij de marine, voelt ze zich voor het eerst in haar leven echt vrij.

Het verhaal staat bol van actie en grootse, nieuwe gebeurtenissen, waardoor de romantiek soms wat magertjes voelde. Verwacht dus geen uitbundige liefdesverklaringen, maar liever een natuurlijke, langzaam ontluikende liefde tussen (jeugd)vrienden. Veel tijd om te daten was er immers niet. Ook is het het zeker waard om de brief van de auteur te lezen aan het eind van het boek. Daarin onthult ze welke gebeurtenissen, naast de oorlog, geïnspireerd zijn door echte verhalen van wrens.

Alles samengenomen is dit boek een traktatie voor lezers die zich interesseren in deze tak van de geschiedenis. Je krijgt een schitterende inkijk in hoe het was om wren te zijn en hoe het was om in die tijd een handicap te hebben. Hoewel het verhaal ietwat voorspelbaar is, haalt het niet weg dat je in de personages geïnteresseerd blijft tot lang nadat je het boek hebt dichtgeslagen.