Duister vervolg dat niet kan tippen aan eerder werk

Bestsellerauteur Marissa Meyer is vooral bekend om haar hervertellingen van sprookjes, zoals 'The Lunar Chronicles'. Haar nieuwste duologie 'Verguld' is daar geen uitzondering op. Ze heeft in dit tweede deel, vertaald door Sandra C. Hessels, haar fantasie wat meer los kunnen laten op het verhaal van Repelsteeltje, wat leidt tot een nieuwe kijk op het welbekende sprookje.

In het tweede boek van de 'Verguld'-duologie gaan Serilda en Gold op missie om de vloek te verbreken die hun zielen aan kasteel Adalheid verbonden houdt, nog voordat de Erlkönig het voor elkaar schopt een god te vangen en zijn onderdanen te bevrijden. Het wordt echter al snel duidelijk dat de honger van de Erlkönig naar wraak niet wordt gestild met één enkele wens, en dat zijn ware bedoelingen het sterfelijke rijk voor altijd kunnen veranderen. Serilda en Gold moeten proberen zijn boze plannen te dwarsbomen terwijl ze het mysterie van Golds vergeten naam oplossen, de geesten bevrijden die in dienst staan van de duisteren én proberen hun ongeboren kind te beschermen.

'Ik heb vaak gemerkt dat zelfs wanneer de geschiedenis alles is vergeten, een goed verhaal nog lang kan blijven voortbestaan. Een goed verhaal heeft het eeuwige leven.'

Vervloekt gaat meteen verder waar Verguld ons heeft achtergelaten. In de eerste paar pagina’s zet Meyer de toon voor de rest van het verhaal: veel visuele beschrijvingen en een zeer duistere en lugubere sfeer. Hoewel de beschrijvingen flink bijdragen aan de leeservaring, haalt het op een zeker manier toch de snelheid uit het verhaal die tijdens de dialoog wordt opgebouwd. De gezonde dosis Germaanse mythologie maakt daarentegen een hoop goed.

Het verhaal, dat negen maanden omspant, wordt verteld aan de hand van de standen van de maan. Dat betekent dat er soms grote tijdsprongen in zitten en we, zonder het actief te merken, ineens weer zes hele saaie weken verder zijn. De enige manier waarop we als lezer de tijd kunnen herkennen, is aan het feit dat Serilda zwanger is. Haar geestverschijning toont haar zwangerschap niet, maar toch is het heel duidelijk aanwezig in het verhaal en is het een van haar eerste drijfveren om haarzelf, Gold en de kinderen uit Kasteel Adalheid te bevrijden.

Maar onze hoofdpersoon is bereid alles te doen om haar ziel en haar kind van de Erlkönig te beschermen, behalve egoïstisch zijn. Ze laat zich constant tegenhouden door haar liefde voor haar vrienden. Veel details zouden spoilers geven, maar het verhaal had korter kunnen zijn als Serilda ook maar één keer voor zichzelf had gekozen in plaats van anderen. Vergeleken met andere personages uit Meyers boeken komt ze een beetje plat over.

Qua romantiek hadden Serilda en Gold in het eerste boek echt chemie samen, maar in het tweede boek lijkt deze te zijn verdwenen. Hoewel er geen tekort is aan romantische uitingen tussen de twee, voelt het statisch en geforceerd aan. Ook is er nog de dreiging van de welbekende driehoeksverhouding die helaas niets aan het verhaal toevoegt.

Serilda, waarvan we in boek één hebben geleerd dat ze een gave heeft voor verhalen vertellen, gebruikt dit in Vervloekt vaak voor situaties waarbij je het niet zou verwachten. Daardoor krijgt het verhaal weer een compleet andere wending en blijf je als verslaafd doorlezen. Toch kan het door de eerder genoemde tijdsprongen moeilijk zijn om echt van het boek te genieten. Al in al is Vervloekt een geweldige dark fantasy die zeker bepaald publiek zal trekken, maar het verhaal kan niet tippen aan haar andere boeken.