"Het gaat niet om de regenboog, maar om het zoeken ernaar"

Ik denk dat iedereen die leest, of graag leest, de titel "De brief voor de koning" wel kent. Toch moet ik eerlijk bekennen dat ik hem nog nooit had gelezen en dat ik me aanvankelijk ook niet aangetrokken voelde tot het boek. Toen ik hem vond in de minibieb bij ons in de buurt en Inge vlak daarna vroeg of er mensen waren die interesse hadden om precies dit boek met de club mee te lezen, kon ik natuurlijk geen nee meer zeggen. We hebben het boek in twee delen gelezen en dus tussendoor ook een bespreking gehad over wat we van het verhaal vonden. Dit heb ik als heel prettig ervaren, omdat het toch wel een vrij dik boek is en ik zo tussendoor ook de mening van anderen kon peilen en nog even een ander boek op kon pakken.

Ik ga deze keer over e cover niet zoveel zeggen. De originele cover is helemaal in stijl met het verhaal, terwijl mijn versie een foto heeft van de Netflix-serie en dat spreekt mij gewoon niet zoveel aan. Tonke Dragt vertelt in haar persoonlijk brief hoe ze samen met de kinderen in de klas een verhaal maakte en hen dit verhaal liet uitteken op hun eigen manier. Dit was leuk geweest om op de cover te blijven zien en dat is met deze uitgave helaas niet helemaal gelukt. Echter is het door het verhaal heen wel gelukt. Er zit een mooie kaart van het land en de paden die Tiuri bewandelt voorin het boek, elk deel (Dat zijn er 8 in dit boek) heeft een eigen tekening en veel namen en gebeurtenissen die Dragt in het klaslokaal voorbij heeft zien komen, komen weer terug. En dat maakt dit verhaal bijzonder en mooi om te lezen. Nog mooier, aangezien de brief achterin het verhaal zit en je dus geen idee hebt over het proces van het maken van dit boek totdat je hem uit hebt.

De schrijfstijl van Dragt past goed bij het boek. Ze gebruikt een oudere schrijfstijl, met woorden en bepaalde uitspraken die je in die tijd ook veel tegenkwam en de schrijfstijl is toegespitst op de leeftijd vanaf de eind van de middelbare school. Door het oudere taalgebruik moest ik er wel even inkomen, maar dat kwam daarna heel goed op gang en toen kon ik vrij vlot door het boek heen lezen.

Dragt heeft leuke personages bedacht voor in zijn boek. Tiuri, Piak, Ardanwen, Menaurus, Lavinia, Tirillo, ze zijn allemaal stuk voor stuk anders en leuk. De verschillende gebieden hebben ook allemaal een andere omgeving en andere soorten mensen en karakters. Dit geeft je ook echt het gevoel dat je op reis bent en nieuwe dingen ontdekt en ervaart.

Qua verhaal is de brief voor de koning echt een avontuurlijke reis, die misschien vooral mentaal gezien veel groei laten zien bij Tiuri. Hij krijgt roep op hulp en moet een brief bezorgen bij de koning in een ander land, tegen de regels in die hij volgt om ridder te worden. Hij neemt deze opdracht aan en laat tijdens eens gevaarlijk avontuur zien dat hij vol moed en wijsheid zit. Het einde zou wat kunnen teleurstellen, maar, zo wordt tijdens het boek ook gezegd, de reis is belangrijker dan het doel. Het gaat er niet om waar je heen gaat, het gaat erom wat je meemaakt en doet terwijl je onderweg bent. En Tiuri maakt genoeg mee. Van vervallen, tot verstoppen en gevechetn, eigenlijk alles komt terug in het verhaal en dat maakt dat het verhaal weliswaar lang duurt, maar dat er genoeg beweging in zit en je je niet hoeft te vervelen. Tonke Dragt geeft aan het einde nog aan dat de Netflix serie anders is omdat één van de bijkarakters nu meegaat als één van de hoofdpersonen, wat het verhaal weer een hele andere dimensie en spanning geeft.

Gezien het feit dat ik dit boek pas op latere leeftijd lees, merk ik wel dat het eigenlijk bedoelt is voor kinderen, maar dat maakte het niet minder leuk. Ik zal de boodschappen en lessen die Tiuri leert niet snel vergeten en heb zeker genoten van het verhaal.

Ik geef "De brief voor de koning" 4,5 ster!

~ Live Your Life Reading