Lezersrecensie
"Je intuïtie leren vertrouwen is het moeilijkste, maar ook beste wat je kan doen"
Ik heb meerdere boeken van Sam Holland in de kast staan, maar kwam er maar niet aan toe. Toen de Hebban-Leesclub dan ook 'Het laatste woord' van Louisa Scarr, ook wel bekend als Sam Holland, aankondigde en je je aan kon melden voor de leesclub, deed ik dat dan ook meteen. Net als bij de vorige leesclub besloot mijn lichaam om me enorm dwars te gaan zitten, maar gelukkig kwam dat allemaal tot een goed einde en heb ik alle vragen van de leesclub alsnog kunnen beantwoorden en zit ik nu een recensie voor jullie te typen. Omdat ik dus de boeken van Sam Holland nog niet heb gelezen, had ik geen idee wat ik van 'Het laatste woord' kon verwachten en ik ging er dus ook volledig openminded in.
Wat me meteen opviel was de fijne en soepele schrijfstijl. Dit boek las heerlijk weg en ik had totaal geen moeite om er doorheen te komen. Ik heb natuurlijk het Nederlandse boek gelezen en kan weinig vertellen over de Engelse schrijfstijl, maar het boek werd in dit geval vertaald door Ingrid Zweedijk en ik hoop dat zij meer boeken van Louisa Scarr gaat vertalen want het was ontzettend goed geschreven. het enige waar ik mijn vraag nog steeds over heb, is de titel. In het Engels past de titel bij het boek, maar ik kan de connectie tussen deze titel en het boek niet helemaal vinden. Ergens kan ik connecties vinden, maar het is niet overduidelijk en ik vraag me dus nog steeds af met welke reden er voor deze titel is gekozen.
De Perspectieven van Lucy en Jack vond ik erg leuk om te lezen. Je leest beide in de derde persoonsvorm en bij beide karakters heb je het idee dat je ze vanaf het begin moet leren kennen, evenals het idee dat ze allebei een hele hoop proberen te verbergen over zichzelf. Jack heeft officieel de plek van Lucy ingenomen, na nogal wat problemen in het verleden, en je verwacht een enorme botsing tussen de twee. Wat ik zo mooi vond is dat je ondanks alles toch een band ziet ontstaan en dat ze zo bijzonder goed samen kunnen werken, misschien wel het beste in elkaar naar boven halen. Daarnaast bieden de perspectieven een andere kijk op de zaak die speelt. Lucy zit er middenin, omdat ze denkt dat haar vermiste man iets met de zaak te maken heeft + dat ze een speurhond heeft, Moss, waardoor ze ook een ander soort rol heeft in het verhaal, terwijl je vanuit Jack leest hoe het onderzoek gaat zoals je gewend bent om een detective of thriller te lezen. Erg interessant en goed gedaan.
Er waren karakters die ik beter had willen leren kennen, er waren karakters die ik wat minder leuk vond, maar dat hou je altijd.
Het verhaal is ontzettend goed in elkaar gezet. Ik ga wel meteen zeggen dat als je enorme spanning zoekt, je bij dit boek niet aan het juiste adres zoekt. Ben je opzoek naar karakterontwikkeling, honden, geheimen, en een goed opgebouwde detective met heel veel potentieel voor meer, dan ben je wel aan het juiste adres. De toevoeging van de speurhonden aan het verhaal maakt dit verhaal net een tikkeltje anders dan een 'normale' thriller. Persoonlijk is dit voor mij één van de grotere redenen om door te willen lezen in de serie, omdat ik benieuwd ben naar Moss en naar het verhaal dat hij samen met Lucy mag beleven.
Louisa weet een super verhaal op te zetten. De sfeer begint eigenlijk heel donker en negatief, net als de zaak, met een periode van onrust, zoeken, onmacht en boosheid, zowel in de zaak als bij Jack en Lucy, om vervolgens kleine ingangen te creëren voor wat hoop, humor en uiteindelijk ook een oplossing. Dat hierbij de omgeving, de zaak en de karakters zo goed op elkaar ingespeeld zijn, maakt dat het verhaal voelt als compleet, zonder losse eindjes. Uiteraard blijven er vragen achter aan het einde van het verhaal, maar deze kunnen in de komende delen altijd nog beantwoord worden en zijn daarom niet hinderlijk. Het verhaal is soms ietwat voorspelbaar, maar laat toch ook genoeg ruimte voor verrassingen en nieuwe wendingen.
Voor mij is het een typische, maar toch ook unieke thriller door de elementen die Louisa heeft toegevoegd aan haar verhaal en ik kan dan ook niet wachten op het nieuwe deel!
Thema's van dit boek zijn: Honden, zelf(vertrouwen), Corruptie en geheimen
Ik geef 'Het laatste woord' 4,5 ster!
~ Live Your Life Reading
Wat me meteen opviel was de fijne en soepele schrijfstijl. Dit boek las heerlijk weg en ik had totaal geen moeite om er doorheen te komen. Ik heb natuurlijk het Nederlandse boek gelezen en kan weinig vertellen over de Engelse schrijfstijl, maar het boek werd in dit geval vertaald door Ingrid Zweedijk en ik hoop dat zij meer boeken van Louisa Scarr gaat vertalen want het was ontzettend goed geschreven. het enige waar ik mijn vraag nog steeds over heb, is de titel. In het Engels past de titel bij het boek, maar ik kan de connectie tussen deze titel en het boek niet helemaal vinden. Ergens kan ik connecties vinden, maar het is niet overduidelijk en ik vraag me dus nog steeds af met welke reden er voor deze titel is gekozen.
De Perspectieven van Lucy en Jack vond ik erg leuk om te lezen. Je leest beide in de derde persoonsvorm en bij beide karakters heb je het idee dat je ze vanaf het begin moet leren kennen, evenals het idee dat ze allebei een hele hoop proberen te verbergen over zichzelf. Jack heeft officieel de plek van Lucy ingenomen, na nogal wat problemen in het verleden, en je verwacht een enorme botsing tussen de twee. Wat ik zo mooi vond is dat je ondanks alles toch een band ziet ontstaan en dat ze zo bijzonder goed samen kunnen werken, misschien wel het beste in elkaar naar boven halen. Daarnaast bieden de perspectieven een andere kijk op de zaak die speelt. Lucy zit er middenin, omdat ze denkt dat haar vermiste man iets met de zaak te maken heeft + dat ze een speurhond heeft, Moss, waardoor ze ook een ander soort rol heeft in het verhaal, terwijl je vanuit Jack leest hoe het onderzoek gaat zoals je gewend bent om een detective of thriller te lezen. Erg interessant en goed gedaan.
Er waren karakters die ik beter had willen leren kennen, er waren karakters die ik wat minder leuk vond, maar dat hou je altijd.
Het verhaal is ontzettend goed in elkaar gezet. Ik ga wel meteen zeggen dat als je enorme spanning zoekt, je bij dit boek niet aan het juiste adres zoekt. Ben je opzoek naar karakterontwikkeling, honden, geheimen, en een goed opgebouwde detective met heel veel potentieel voor meer, dan ben je wel aan het juiste adres. De toevoeging van de speurhonden aan het verhaal maakt dit verhaal net een tikkeltje anders dan een 'normale' thriller. Persoonlijk is dit voor mij één van de grotere redenen om door te willen lezen in de serie, omdat ik benieuwd ben naar Moss en naar het verhaal dat hij samen met Lucy mag beleven.
Louisa weet een super verhaal op te zetten. De sfeer begint eigenlijk heel donker en negatief, net als de zaak, met een periode van onrust, zoeken, onmacht en boosheid, zowel in de zaak als bij Jack en Lucy, om vervolgens kleine ingangen te creëren voor wat hoop, humor en uiteindelijk ook een oplossing. Dat hierbij de omgeving, de zaak en de karakters zo goed op elkaar ingespeeld zijn, maakt dat het verhaal voelt als compleet, zonder losse eindjes. Uiteraard blijven er vragen achter aan het einde van het verhaal, maar deze kunnen in de komende delen altijd nog beantwoord worden en zijn daarom niet hinderlijk. Het verhaal is soms ietwat voorspelbaar, maar laat toch ook genoeg ruimte voor verrassingen en nieuwe wendingen.
Voor mij is het een typische, maar toch ook unieke thriller door de elementen die Louisa heeft toegevoegd aan haar verhaal en ik kan dan ook niet wachten op het nieuwe deel!
Thema's van dit boek zijn: Honden, zelf(vertrouwen), Corruptie en geheimen
Ik geef 'Het laatste woord' 4,5 ster!
~ Live Your Life Reading
2
Reageer op deze recensie
