Beste deel tot nu toe

Ik denk dat ik zomaar eens tot de conclusie ben gekomen dat 'Perfecte dood', deel 3 van de Callanach-serie, tot nu toe de beste van de serie is. Ik kan er veel over zeggen, maar alles dark&twisty komt in dit deel voor, alsof Fields je in deel 1 en 2 opwarmt en in deel 3 toch nog even met een rotschop het diepe in gooit.

Natuurlijk weet je, als je de de omslag leest, dat je in dit boek te maken krijgt met een seriemoordenaar de zijn slachtoffers vergiftigt en dat dit ogenschijnlijk gebeurt zonder dat Luc Callanach (inspecteur) en Ava Turner (Hoofdinspecteur) dit doorhebben. Afgezien van het feit dat de zaken dus los van elkaar behandeld worden en worden gezien als 'overdosis', waardoor er nauwelijks aanwijzingen zijn, speelt er in dit boek nog veel meer.

Zoals gewoonlijk lees je vanuit Luc en Ava, in de derde persoonsvorm, die beide samen in een team zitten, maar ook hun eigen dingen doen en meemaken, en, laten we eerlijk zijn, behoorlijk om elkaar heen blijven draaien en dus ook bijzonder slecht met elkaar communiceren, waardoor er van alles gebeurt wat misschien niet had moeten gebeuren, maar waarbij ze voor elkaar ook net dat stapje extra zetten en net dat extra risico lopen voor elkaar. Erg aandoenlijk. Erg dom. Erg leuk!

Je leest deze keer ook vanuit de dader, zowel in derde als in eerste persoonsvorm. En spoilertje, dit is best wel verwarrend. Aan de ene kant heb je heel snel door wie de dader is, aan de andere kant wordt er op elke mogelijke manier verwarring geschept over wie hij is. Andere namen, ander perspectief, etc.. Daar komt nog bij dat je ook nog perspectieven leest vanuit slachtoffers en de naasten van slachtoffers, terwijl de slachtoffers nog leven. Je leest steeds meer hoe de dader zijn slachtoffers kiest, hoe hij ze in de gaten houdt en contact legt, een band opbouwt.. Maar ook hoe hij zich in het leven van een naaste plant om zoveel mogelijk te baden in hun verdriet na de moord. Deze figuur is slinks, ziek, walgelijk en zeer beschadigd, dat is meteen wel duidelijk.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de andere verhaallijnen. Luc staat tegenover zijn moeder, na zoveel tijd. Ava haar oude baas, gepensioneerd hoofdinspecteur Begbie, pleegt zelfmoord, waar Ava uiteraard iets achter zoekt en zo nodig op onderzoek uit moet gaan en zichzelf en iedereen om zich heen in gevaar moet brengen.

Van moord tot zelfmoord, van criminelen tot foute politiemensen, van rouw tot weggeslagen ogen. Alles zit in dit boek. Het stuurt je alle kanten op en het liefst wil je 'Perfecte moord' dan ook in 1 keer uitlezen.

De verhaallijnen zijn goed en pakkend, de terugkerende karakters brengen allemaal een persoonlijkheid en verhaal met zich mee, waardoor je een band met ze opbouwt, zelfs als je misschien een beetje een hekel aan ze leek te hebben (Ja, ik ben inmiddels helemaal gezwicht voor Lively), en Fields heeft haar boeken zo goed opgebouwd dat gewoonweg elk moment van het boek leuk en spannend blijft, zelfs als er even niets gebeurt (Wat niet zo vaak is, overigens).

Ik wil nu wel dat er eindelijk eens echt iets gebeurt tussen Ava en Luc, anders word ik komend deel denk ik echt gek. Hun romance is net een vuurtje dat maar niet aangestoken lijkt te kunnen worden terwijl iedereen dat wel graag zou willen.

Ik geef 'Pefecte dood' 4,75 sterren!


~ Live Your Life Reading