Deze ga ik nog wel een keer of 10 lezen voor ik echt alles begrijp denk ik.

Toen Yordi begon met mij te volgen op Instagram en daarna vroeg of ik interesse had om zijn boek te lezen, kon ik natuurlijk niet anders dan volmondig ja zeggen; het is natuurlijk niet elke dag dat iemand je vraagt of je dat zou willen doen, dus nee zeggen is absoluut geen optie. Yordi is een jonge auteur die erg graag schrijft, maar nog weinig van zijn werk gepubliceerd heeft. En soms weet je niet waar het aan ligt, maar trekt een auteur je gewoon aan. Hij deelde wat over zijn boek en liet ook de cover zien. Ik was meteen verliefd. Op de één of andere manier heeft Yordi een cover gemaakt die zonder woorden boekdelen spreekt en de titel die hij erbij heeft gekozen, past perfect.

Ik was dus meteen enthousiast, maar had nog een aantal andere boeken liggen, dus hij lag even kort op mijn ellenlang TBR voordat hij eindelijk aan de beurt was. Schalks heb ik er steeds naar zitten loeren en toen ik hem 2 dagen geleden dan ook eindelijk op kon pakken, had ik hele hoge verwachtingen.

'Wanneer de lol er een beetje af is' is geschreven vanuit de eerste persoonsvorm, de ik-vorm dus, en hierdoor zou het over de auteur zelf kunnen gaan, maar ook over Jou of Mij of een zelfbedacht personage die een, hoe moet ik het zeggen, bijzonder avontuur beleeft. Ik gebruikt bewust die hoofdletters trouwens, bij Jou en Mij, omdat Yordi dit in zijn verhaal ook heeft gedaan. Niemand heeft echt een naam, we hebben het over Ik, Hij, Zij en andere personages die wel aangeduid worden, maar geen duidelijke naam krijgen.

Ik heb bijzonder genoten van dit boek, moet ik zeggen. Yordi blijft tijdens het schrijven heerlijk dicht bij zichzelf (Althans, dat denk ik, want misschien is de manier van schrijven ook wel bewust zo uitgekozen) en zijn manier van het verhaal vertellen, de uitstapjes die hierdoor ontstaan , de uitleg die hij geeft en de humor die hij gebruikt om het verhaal te vertellen, maken dat je van begin tot einde in het verhaal zit en het gevoel hebt alsof je met de auteur mee hebt gekeken in wat er in zijn hoofd omgaat en hoe alles bij hem werkt. Het moet je liggen, dat zeg ik wel, dus iemand anders zou hier heel anders over oordelen, maar voor mij zijn dit precies de soort boeken waar ik van hou.

Als het gaat om het verhaal zelf, wil ik graag een Quote uit het boek aanhalen: "Vandaag was 'verward' mijn standaard mentale toestand."

Yordi kan heerlijk schrijven, al moet ik dus wel zeggen dat het verhaal dus behoorlijk verwarrend kon zijn. Of nee, misschien niet het verhaal, maar het nadenken over waarom bepaalde karakters, keuzes en gebeurtenissen voorkwamen in het verhaal, de mogelijke doelen hierachter ontdekken, heeft mijn hersenen behoorlijk gepijnigd. Op een goede manier, dat wel. Er zitten zoveel lagen aan dit verhaal, en gezien de hersenen van ieder individu anders werken en je dus altijd dingen zelf zal invullen vanuit je eigen referentiekader, is dit boek op heel veel manieren in te vullen, te lezen en te begrijpen. En ik ga eerlijk zeggen dat ik hem misschien nog wel een keer of 10 zou moeten lezen, zowel achterstevoren als binnenstebuiten, voordat ik de echte essentie helemaal kan vatten of begrijpen. Dat betekent wel dat ik ook zin heb om hem nog zovaak te lezen en dat het verhaal dus heel interessant is.

Ik kan er niet teveel over zeggen, maar een Narniakast, Ridders, Hij, Zij en een mentaal ietwat wiebelig bestaan, maken 'Wanneer de lol er een beetje af is' tot een uniek, fantasierijk en toch zeer pakkend verhaal van een niveau dat ik niet vaak tegenkom.

Ik geef 'Wanneer de lol er een beetje af is' dan ook 4 sterren!

~ Live Your Life Reading