Lezersrecensie
Blijven graven tot de waarheid boven komt.
Familiegeluk het debuut van Barbara Sevenstern.
Lisette haar moeder is ernstig ziek en vraag Lisette of ze een adressenboekje wil brengen. Het moet diezelfde avond nog gebeuren. Lisette vindt dit een vreemd verzoek, maar heeft gehoor aan de wensen van haar moeder, net op tijd weet ze het boekje bij haar moeder af te geven. Wanneer ze komt te overlijden, blijft Lisette met vragen achter. Waarom was dat laatste verzoek zo belangrijk voor haar moeder en waarom mocht zij er niets van weten. Ze gaat op onderzoek uit en stuit op een familiegeheim. Ze gaat steeds dieper en dieper graven om de waarheid aan het licht te krijgen, want wie spreekt de waarheid en wie liegt? Wie kan ze vertrouwen?
Het verhaal wordt verteld vanuit de ik-persoon met name Lisette, er zijn hoofdstukken waarin we terugkeren in het verleden van de moeder van Lisette. Het zijn korte hoofdstukken, waardoor het boek vlot leest.
We maken het rouwproces mee die Lisette voelt, toch is alles heel luchtig geschreven en blijkt Lisette nogal een flapuit te zijn en goed van vertrouwen, want ze vertelt alles over haar ontdekkingen tegen iedereen die het horen wil. Wat ervoor zorgt dat er heel wat verdachte personen zijn.
Een super spannend boek is dit niet, het had mij vooral aangetrokken omdat er bij de omschrijving van dit boek stond een feelgoodthriller stond, twee van mijn favoriet genres. Maar was toch op dat gebied een teleurstelling, want de echte spanning om er een thriller van te maken bleef uit en het feelgood aspect kon ik niet terug vinden.
Wat Sevenstern heel goed doet is de lezer constant met vragen laten zitten, door dat er verschillende gebeurtenissen tegelijkertijd afspelen. Hierdoor wil je steeds verder lezen om de antwoorden op je vragen te kennen.
Je krijgt ook effectief alle antwoorden op de vragen die je tijdens het lezen krijgt, het is een afgerond boek.
Het was een fijn boek om te lezen, met nog meer spanning en een vleugje feelgood er in verweven was dit een topper geweest.
Lisette haar moeder is ernstig ziek en vraag Lisette of ze een adressenboekje wil brengen. Het moet diezelfde avond nog gebeuren. Lisette vindt dit een vreemd verzoek, maar heeft gehoor aan de wensen van haar moeder, net op tijd weet ze het boekje bij haar moeder af te geven. Wanneer ze komt te overlijden, blijft Lisette met vragen achter. Waarom was dat laatste verzoek zo belangrijk voor haar moeder en waarom mocht zij er niets van weten. Ze gaat op onderzoek uit en stuit op een familiegeheim. Ze gaat steeds dieper en dieper graven om de waarheid aan het licht te krijgen, want wie spreekt de waarheid en wie liegt? Wie kan ze vertrouwen?
Het verhaal wordt verteld vanuit de ik-persoon met name Lisette, er zijn hoofdstukken waarin we terugkeren in het verleden van de moeder van Lisette. Het zijn korte hoofdstukken, waardoor het boek vlot leest.
We maken het rouwproces mee die Lisette voelt, toch is alles heel luchtig geschreven en blijkt Lisette nogal een flapuit te zijn en goed van vertrouwen, want ze vertelt alles over haar ontdekkingen tegen iedereen die het horen wil. Wat ervoor zorgt dat er heel wat verdachte personen zijn.
Een super spannend boek is dit niet, het had mij vooral aangetrokken omdat er bij de omschrijving van dit boek stond een feelgoodthriller stond, twee van mijn favoriet genres. Maar was toch op dat gebied een teleurstelling, want de echte spanning om er een thriller van te maken bleef uit en het feelgood aspect kon ik niet terug vinden.
Wat Sevenstern heel goed doet is de lezer constant met vragen laten zitten, door dat er verschillende gebeurtenissen tegelijkertijd afspelen. Hierdoor wil je steeds verder lezen om de antwoorden op je vragen te kennen.
Je krijgt ook effectief alle antwoorden op de vragen die je tijdens het lezen krijgt, het is een afgerond boek.
Het was een fijn boek om te lezen, met nog meer spanning en een vleugje feelgood er in verweven was dit een topper geweest.
2
Reageer op deze recensie