Lezersrecensie
Humor, drama en ergering
Ik zie je in Cockleberry Bay is het tweede deel in de succesvolle Britse feelgood serie, die uit drie delen bestaat. Het winkeltje in Cockleberry Bay is het eerste deel en een nieuwe kans in Cockleberry Bay is het derde deel.
Voor dit tweede deel reizen we terug af naar Cockleberry Bay waar we de vertrouwde dorps bewoners weer allemaal tegen komen, maar we maken ook kennis met nieuwe personages.
De hoofdrol is nog steeds weg gelegd voor Rosa en haar teckle Hot.
In dit tweede deel is Rosa geliefd bij iedereen, maar bij de lezer kan ze nogal aardig op de zenuwen werken, ze is wantrouwend tegenover haar kersverse man Josh, ze is jaloers, ze drinkt veel en zaagt veel, ze heeft eigenlijk vooral medelijden met haar zelf omdat ze Josh niet veel ziet, door dat hij nog steeds zijn job in Londen gehouden heeft en ze verdenkt er hem bovendien nog eens van dat hij vreemd gaat. Toch zijn haar vrienden allemaal bereid haar te helpen. Ook komt ze in dit deel heel ondankbaar over en lijkt ze zich helemaal niet goed in haar vel te voelen. Ze heeft alles wat ze wil, een leuke winkel, vrienden die echt om haar geven en een kersverse man die haar heel graag ziet, maar toch lijkt dit voor Rosa niet genoeg te zijn.
We leren Mary de moeder van Rosa beter kennen in dit deel, ook Titch komt uitgebreid aan bod en een van de belangrijkste onderwerpen in dit boek zijn toch baby’s. Het boek heeft wel opnieuw het nodige drama waar de lezer van gaat smullen. Nicola May zet wel een nieuw soort feelgood weer dan we gewoon zijn als feelgood fans, drama met de nodige humor en een modernere schrijfstijl of we gewoon zijn van andere gekende feelgood schrijfsters.
Wat Nicola May heel goed heeft gedaan is dat je dit deel perfect kunt lezen zonder het eerste deel gelezen te moeten hebben, alle belangrijke informatie haalt ze nog eens in korte herhalingen naar boven zodat iedereen mee is met de gebeurtenissen in het vorige boek.
Ik zie je in Cockleberry Bay leest net als het eerste deel heel vlot en is ideaal om op een zonnige zomerdag even af te reizen naar de bewoners van het eiland. Ondanks dat Rosa in dit deel niet echt mijn geliefd personage was, kijk ik wel uit naar deel drie om te zien hoe het verder gaat met iedereen.
Voor dit tweede deel reizen we terug af naar Cockleberry Bay waar we de vertrouwde dorps bewoners weer allemaal tegen komen, maar we maken ook kennis met nieuwe personages.
De hoofdrol is nog steeds weg gelegd voor Rosa en haar teckle Hot.
In dit tweede deel is Rosa geliefd bij iedereen, maar bij de lezer kan ze nogal aardig op de zenuwen werken, ze is wantrouwend tegenover haar kersverse man Josh, ze is jaloers, ze drinkt veel en zaagt veel, ze heeft eigenlijk vooral medelijden met haar zelf omdat ze Josh niet veel ziet, door dat hij nog steeds zijn job in Londen gehouden heeft en ze verdenkt er hem bovendien nog eens van dat hij vreemd gaat. Toch zijn haar vrienden allemaal bereid haar te helpen. Ook komt ze in dit deel heel ondankbaar over en lijkt ze zich helemaal niet goed in haar vel te voelen. Ze heeft alles wat ze wil, een leuke winkel, vrienden die echt om haar geven en een kersverse man die haar heel graag ziet, maar toch lijkt dit voor Rosa niet genoeg te zijn.
We leren Mary de moeder van Rosa beter kennen in dit deel, ook Titch komt uitgebreid aan bod en een van de belangrijkste onderwerpen in dit boek zijn toch baby’s. Het boek heeft wel opnieuw het nodige drama waar de lezer van gaat smullen. Nicola May zet wel een nieuw soort feelgood weer dan we gewoon zijn als feelgood fans, drama met de nodige humor en een modernere schrijfstijl of we gewoon zijn van andere gekende feelgood schrijfsters.
Wat Nicola May heel goed heeft gedaan is dat je dit deel perfect kunt lezen zonder het eerste deel gelezen te moeten hebben, alle belangrijke informatie haalt ze nog eens in korte herhalingen naar boven zodat iedereen mee is met de gebeurtenissen in het vorige boek.
Ik zie je in Cockleberry Bay leest net als het eerste deel heel vlot en is ideaal om op een zonnige zomerdag even af te reizen naar de bewoners van het eiland. Ondanks dat Rosa in dit deel niet echt mijn geliefd personage was, kijk ik wel uit naar deel drie om te zien hoe het verder gaat met iedereen.
1
Reageer op deze recensie