Een mooi verhaal

Door mijn eigen chronische ziekte was ik nieuwsgierig maar ook wat huiverig toen ik aan het verhaal begon.

Zou het teveel Sentiment gaan spelen met een hoog zieligheidsfactor? Of zou het misschien juist teveel inspiratie porno worden?
Maar gelukkig bleek beiden absoluut niet het geval Naar mijn mening.

Ik vond het juist een heel menselijke en realistische manier waarop de ziekte en onzekerheid van Remie werd neergezet. Waardoor het voor mij, ondanks dat mijn situatie anders is, heel herkenbaar voelde.

Daarbij vond ik het fijn dat hoewel zijn ziekte een belangrijke rol speelt in het boek, omdat het dat nu eenmaal doet in zijn leven, het overduidelijk niet het hoofd onderwerp is. Dat maakte ook dat het voor mij realistisch aanvoelde.
Het werd daardoor vooral een heel fijn verhaal over vriendschap en liefde.