Lezersrecensie
Over de invloed van een gebeurtenis op latere generaties.
Stof tot zwijgen, Mariska Tjoelker
‘Zo zagen de stilte en de woede er dus uit. De schriele schedel bezaaid met kleine lichte ouderdomsvlekjes tegenover een overdaad aan stugge grijze krullen en een teveel aan hoekigheid.’ Dit citaat is slechts een voorbeeld van vele prachtige beeldende zinnen in dit boek.
Mariska Tjoelker slaagt er in de lezer te boeien met een ontroerende familieverhaal dat zich afspeelt voor, tijdens en na WOII, verdeeld over drie generaties. In het boek wisselen verschillende tijdlijnen zich af.
We volgen de rijke Joodse Sara en de eenvoudige protestantse arbeider Jan ten tijde van de gloriedagen van de Enschedese textielindustrie tot WOII en we volgen hun kleindochter Julia in de jaren negentig die onderzoek doet naar de familiegeschiedenis. De tijdsgeest en het standenverschil wordt subtiel in dialogen, maar daardoor voor de lezer heel duidelijk weergegeven.
Hoewel de personen in het boek fictief zijn, zou het zomaar een waargebeurd verhaal kunnen zijn. In de verantwoording achterin het boek lees je dat de gele sterren inderdaad in Enschede zijn gemaakt en de – overigens prachtige- synagoge is nog steeds in gebruik en te bezichtigen.
Het boek is opgebouwd uit een aantal delen: draden, stof, rafels, scheuren en rijgdraad. En deze delen bestaan weer uit een aantal korte, vlot geschreven hoofdstukken.
Hoewel de hoofdpersonages geen al te grote innerlijke ontwikkeling doormaken en hun karakters bijna stereotype zijn, maakt het dit wel erg overzichtelijk. Veel dialogen in het boek zijn lang en voegen niet altijd iets toe aan het verhaal. Echter bezit de schrijfster de gave van het vertonen en weet ze situaties / settingen met een enorm oog voor detail voor tijdsgeest en sfeer weer te geven. Dat maakt het zeker weer goed.
‘Zo zagen de stilte en de woede er dus uit. De schriele schedel bezaaid met kleine lichte ouderdomsvlekjes tegenover een overdaad aan stugge grijze krullen en een teveel aan hoekigheid.’ Dit citaat is slechts een voorbeeld van vele prachtige beeldende zinnen in dit boek.
Mariska Tjoelker slaagt er in de lezer te boeien met een ontroerende familieverhaal dat zich afspeelt voor, tijdens en na WOII, verdeeld over drie generaties. In het boek wisselen verschillende tijdlijnen zich af.
We volgen de rijke Joodse Sara en de eenvoudige protestantse arbeider Jan ten tijde van de gloriedagen van de Enschedese textielindustrie tot WOII en we volgen hun kleindochter Julia in de jaren negentig die onderzoek doet naar de familiegeschiedenis. De tijdsgeest en het standenverschil wordt subtiel in dialogen, maar daardoor voor de lezer heel duidelijk weergegeven.
Hoewel de personen in het boek fictief zijn, zou het zomaar een waargebeurd verhaal kunnen zijn. In de verantwoording achterin het boek lees je dat de gele sterren inderdaad in Enschede zijn gemaakt en de – overigens prachtige- synagoge is nog steeds in gebruik en te bezichtigen.
Het boek is opgebouwd uit een aantal delen: draden, stof, rafels, scheuren en rijgdraad. En deze delen bestaan weer uit een aantal korte, vlot geschreven hoofdstukken.
Hoewel de hoofdpersonages geen al te grote innerlijke ontwikkeling doormaken en hun karakters bijna stereotype zijn, maakt het dit wel erg overzichtelijk. Veel dialogen in het boek zijn lang en voegen niet altijd iets toe aan het verhaal. Echter bezit de schrijfster de gave van het vertonen en weet ze situaties / settingen met een enorm oog voor detail voor tijdsgeest en sfeer weer te geven. Dat maakt het zeker weer goed.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van loesheideman
Gesponsord
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder met zijn kenmerkende warmte, scherpzinnigheid en humor.
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
Parijs 1942. Miri ontsnapt aan een razzia en komt terecht op het platteland. Op een nacht krijgt ze een gevaarlijke missie. Slaagt ze erin om zowel haar eigen leven als dat van anderen te redden?
