Lezersrecensie
Volledig verknipt
Recensie volledig verknipt, Dennis Biesma.
Dennis Biesma slaag erin om (historische) feiten en fictie te combineren tot een spannend en geloofwaardig verhaal.
Het verhaal ‘Volledig verknipt’ wordt vanuit het ik-perspectief geschreven. We duiken in het hoofd van de jonge vrouw Lara Cains. Lara heeft in haar jeugd een aantal trauma’s beleefd en net nu ze alles weer een beetje op de rit heeft in haar leven en in de liefde, wordt ze achtervolgd door een mysterieuze organisatie die het op haar DNA heeft voorzien. Het wordt een kat-en-muisspel waarin niet iedereen blijkt te zijn wie hij zegt te zijn.
Een van Lara’s bijzondere gaven is dat ze beschikt over een extreem ontwikkeld waarnemingsgehalte. Niets ontgaat haar. Alles wat ze ziet, denkt, ruikt, hoort, proeft of voelt wordt uitgebreid beschreven. Daar moet je als lezer van houden. Later in het verhaal wordt duidelijk waarom die gedetailleerde beschrijvingen zo van belang zijn.
Het verhaal bevat -voor een thriller- weinig dialogen. Verder wordt er regelmatig buiten de dialogen om gebruik gemaakt van spreektaal (kan i.p.v. kunt, zichzelf i.p.v. zich). Deze schrijfstijl moet je liggen.
Dennis Biesma bezit een groot talent om scenes en gevoelens te vertonen in plaats van te vertellen. Show, don’t tell!
De karakters van de antagonisten worden goed gedoseerd uitgewerkt. De lezer leert alle personages precies goed genoeg kennen.
De verhaallijn is heel goed bedacht en leent zich voor een vervolg, en voor een spannende internationale netflixserie.
Dennis Biesma slaag erin om (historische) feiten en fictie te combineren tot een spannend en geloofwaardig verhaal.
Het verhaal ‘Volledig verknipt’ wordt vanuit het ik-perspectief geschreven. We duiken in het hoofd van de jonge vrouw Lara Cains. Lara heeft in haar jeugd een aantal trauma’s beleefd en net nu ze alles weer een beetje op de rit heeft in haar leven en in de liefde, wordt ze achtervolgd door een mysterieuze organisatie die het op haar DNA heeft voorzien. Het wordt een kat-en-muisspel waarin niet iedereen blijkt te zijn wie hij zegt te zijn.
Een van Lara’s bijzondere gaven is dat ze beschikt over een extreem ontwikkeld waarnemingsgehalte. Niets ontgaat haar. Alles wat ze ziet, denkt, ruikt, hoort, proeft of voelt wordt uitgebreid beschreven. Daar moet je als lezer van houden. Later in het verhaal wordt duidelijk waarom die gedetailleerde beschrijvingen zo van belang zijn.
Het verhaal bevat -voor een thriller- weinig dialogen. Verder wordt er regelmatig buiten de dialogen om gebruik gemaakt van spreektaal (kan i.p.v. kunt, zichzelf i.p.v. zich). Deze schrijfstijl moet je liggen.
Dennis Biesma bezit een groot talent om scenes en gevoelens te vertonen in plaats van te vertellen. Show, don’t tell!
De karakters van de antagonisten worden goed gedoseerd uitgewerkt. De lezer leert alle personages precies goed genoeg kennen.
De verhaallijn is heel goed bedacht en leent zich voor een vervolg, en voor een spannende internationale netflixserie.
1
2
Reageer op deze recensie