Kuifje zoals het oorspronkelijk bedoeld was

http://looneybooks79.blog/2025/02/06/de-avonturen-van-kuifje-de-blauwe-lotus/

De Blauwe Lotus verscheen in 1936 in stripvorm maar daarvoor werd de strip in 'Le Petit Vingtième', in 1934 - '35, gepubliceerd onder de noemer: 'Les Aventures de Tintin en Extrême-Orient (De Avonturen van Kuifje in het verre Oosten). Dit was een uitgebreider versie dan diegene die uiteindelijk in het album werd uitgegeven. De Blauwe Lotus is het onmiddellijke vervolg op 'De Sigaren van de Farao' en brengt enkele personages terug en een serum dat mensen gek maakt. Dit speelt dan ook een grote rol in het verhaal.
Kuifje verblijft nog steeds na het vorige verhaal bij de Maharadjah van Rawhajpoetalah wanneer hij via een kortegolfzender een geheime boodschap opvangt. Kort daarna krijgt hij bezoek van een vreemdeling, uit Shanghaï. Maar voor deze zijn boodschap kan brengen wordt hij getroffen door een pijltje met het gif dat de mensen gek maakt, iets waar Kuifje in het vorige verhaal al mee in contact kwam. Het enige dat de boodschapper nog kan overbrengen is een naam: Mitsuhirato! Kuifje vertrekt onmiddellijk met zijn hondje Bobbie naar Shanghaï om de zaak uit te zoeken. Maar voor hij het beseft belandt hij in een politiek spelletje waarbij verschillende partijen uit zijn op het gif dat gek maakt, en wordt hij belaagd door Britten die hem onbeschoft vinden omdat hij nu eenmaal opkomt voor de lokale bevolking, die onder bewind staan van Japanners en Britten.
Hiermee wist Hergé zijn verhaal heel actueel te maken (op dat moment) door de Japanse bezetting van een deel van China te integreren in het verhaal. Dat zijn hoofdpersonage Kuifje hier het slachtoffer van wordt is niet zo gek. Als vrije journalist willen de bezetters niet dat hun vuile was wordt buiten gehangen natuurlijk dus moeten ze Kuifje wel zien te doen verdwijnen. Maar Kuifje staat gelukkig niet alleen in de strijd en krijgt hulp van 'De zonen van de Draak', een verzetsorganisatie. Samen met hen zal hij de strijd aangaan tegen de bezetting en tegen het bemachtigen van slechte mogendheden van een vreselijk gif!
Vooraan in het album staat een dossier, geschreven door Hergékenner Philippe Goddin, waarin hij de politieke situatie in China op het uitbrengen van deze strip wordt uitgelegd en waarin hij de rol van Kuifje en de inbreng van Hergé wordt uitgelegd. Dat Hergé werd geholpen door een goede vriend van hem, die hielp met de Chinese tekens in de strip aan te brengen en die symbool stond voor een aantal personages in de reeks (een anoniem personage in een bioscoop en de jonge gelijknamige Tchang, die later nog eens opduikt in 'Kuifje in Tibet').
Opvallend is ook hoe Hergé het verloop van de geschiedenis in zijn strip ietwat verbloemt en verandert zodat we een bijna utopische versie zien van het einde van de bezetting, zeker als je weet dat de geschiedenis iets helemaal anders heeft aangetoond. Maar Hergé was alvast positiever ingesteld en wist de geschiedenis zeker te appreciëren!