Emoties tonen of verbergen

Ignaas Devisch is perfect op zijn plaats om dit kleine essay te schrijven over emoties, als filosoof weet hij als geen ander hoe het is om te praten over de diepere kronkels de mensen en hun gedachten. Is het makkelijk om daarin te vertoeven, in die kronkels? Nee, helemaal niet. Dit is dan ook niet het makkelijkste essay om te lezen, dit is ook niet iets dat je in één lezing volledig kan bevatten... dus in de nabije toekomst staat een 'herlezing' gepland, om toch iets dieper te kunnen graven...

Vertrekkende vanuit dat ene gebaar van zijn grootvader gaat Ignaas in dit essay op zoek naar de evolutie van emoties doorheen de jaren. Het feit dat hij zijn grootvader begin jaren negentig dit gebaar zag maken, simpelweg strelen door de haren van zijn overleden vrouw, lijkt zo evident maar voor een 'man' in die dagen was dat allemaal zo evident niet (aldus Devisch). Daar tegenover staat een beeld dat recenter op tv verscheen toen Roger Federer afscheid nam van de tennis en na zijn laatste match met zijn eeuwige concurrent Nadal hand in hand op de grond van het gravel zat, emoties tonend.

Op die kleine dertig jaar is het verschil groot van wat allemaal tentoongespreid kan en mag worden zonder dat men zich daarbij vergewist van enige beledigende taal, iets wat 'vroeger' eerder wel zou zijn gebeurd!

Maar bij het positieve verloop van het mogen en kunnen tonen van deze emoties bestaat er het gevaar dat we ook te ver gaan daarin, vooral met alles wat online op social media allemaal getoond wordt. Geen reel of Tiktok filmpje, geen foto of post op Twitter (X), Threads, Instagram of Facebook is tegenwoordig nog voorzien van schroom of enig nadenken. (wie is daar niet schuldig aan? Hoeveel van ons deelt geen foto dat ie triest is, ziek is, een emotioneel boek heeft gelezen, gehuild heeft bij een film of de dood van een geliefde of huisdier?)

Hoe bevrijdend kan 'sharen' werken zonder dat het een teveel aan emoties tonen is? Bestaat er iets als 'teveel aan emoties tonen'? Die vragen stelt Ignaas zich af in dit essay. Eigenlijk zou ik hem graag horen vertellen over dit onderwerp in plaats van erover lezen. Ik vermoed dat de lezing hieromtrent nog beter te begrijpen valt. Anderzijds het boekje kan je altijd opnieuw nemen en terug lezen!