Lezersrecensie
Kunst en filosofie
http://looneybooks79.blog/2025/04/13/een-kleine-filosofie-van-grote-emoties-enthousiasme/
Dit is gemakkelijk mijn favoriete boek in deze reeks rond 'een kleine filosofie van grote emoties', simpelweg omdat het een aantal thema's aansnijdt dat mij nauw aan het hart liggen, met aan top hiervan: kunst en de geschiedenis ervan!
Barbara Baert is hoogleraar aan de onderzoeksgroep Kunstwetenschappen aan de KU Leuven. En deze kennis maakt haar dé perfecte persoon om dit kleine essay rond kunst en mythologie én vooral het onderwerp 'emotie', of in haar woorden 'begeestering', te schrijven. Ik heb dit boek dan ook in een snel tempo uit en genoten tot en met. Meer van dit, aub!
Vanuit de oudheid en de mythologie worden we doorheen de geschiedenis van kunst en literatuur geloodst en neemt Barbara ons mee op een zoektocht naar het enthousiasme en begeestering in deze geschiedenis te vinden is. Via Leonardi Da Vinci tot hedendaagse kunst van Mona Hatoum, vanuit mythologische verhalen zoals Kairos (de personificatie van de gelegenheid) en de evolutie en het genderswappen doorheen de tijd tot aan hedendaagse literaire pareltjes zoals van Annie Ernaux... het komt allemaal aan bod. Na het lezen van dit essay kan je alleen maar begeesterd en enthousiast zijn over hoe Barbara Baert je gidst doorheen de tijd en kunstgeschiedenis.
Het valt me op hoe vaak ik de laatste jaren met mythologie in contact kom, net zoals nu ook terug in dit essay. En ook valt me op hoeveel gelijkenissen er zitten in de verschillende vormen van mythologie, naargelang de streek waar deze vandaan komt. De namen en locaties mogen misschien verschillen, in elke mythologie (of deze van Griekse, Scandinavische of eender welke oorsprong ook is) komen heel wat gelijkaardige personages voor, die al dan niet een emotie of een gevoel naar voren werpen. Mijn interesse in dit veld groeit met de jaren en doet me realiseren dat ik hier meer over wil/moet lezen. (Dankzij schrijvers zoals Stephen Fry wordt dit ook veel toegankelijker voor een niet intelectueel als mezelf). Tot nu toe ken ik de meeste vormen uit de mythologie door Hollywood of door stripverhalen (al dan niet verfilmd wat ons dan terug bij Hollywood brengt), maar die zijn dan naar de hand van de regisseur en/of striptekenaar en -scenarist gekneed.
Vandaar dat ik blij ben dat mensen als Barbara Baert dit onderwerp aansnijden én het linken aan een interesseveld dat me heel hard ligt, namelijk de kunst. En zo zie je maar: je bent nooit, maar dan ook nooit, te oud om bij te leren / lezen!
Dit is gemakkelijk mijn favoriete boek in deze reeks rond 'een kleine filosofie van grote emoties', simpelweg omdat het een aantal thema's aansnijdt dat mij nauw aan het hart liggen, met aan top hiervan: kunst en de geschiedenis ervan!
Barbara Baert is hoogleraar aan de onderzoeksgroep Kunstwetenschappen aan de KU Leuven. En deze kennis maakt haar dé perfecte persoon om dit kleine essay rond kunst en mythologie én vooral het onderwerp 'emotie', of in haar woorden 'begeestering', te schrijven. Ik heb dit boek dan ook in een snel tempo uit en genoten tot en met. Meer van dit, aub!
Vanuit de oudheid en de mythologie worden we doorheen de geschiedenis van kunst en literatuur geloodst en neemt Barbara ons mee op een zoektocht naar het enthousiasme en begeestering in deze geschiedenis te vinden is. Via Leonardi Da Vinci tot hedendaagse kunst van Mona Hatoum, vanuit mythologische verhalen zoals Kairos (de personificatie van de gelegenheid) en de evolutie en het genderswappen doorheen de tijd tot aan hedendaagse literaire pareltjes zoals van Annie Ernaux... het komt allemaal aan bod. Na het lezen van dit essay kan je alleen maar begeesterd en enthousiast zijn over hoe Barbara Baert je gidst doorheen de tijd en kunstgeschiedenis.
Het valt me op hoe vaak ik de laatste jaren met mythologie in contact kom, net zoals nu ook terug in dit essay. En ook valt me op hoeveel gelijkenissen er zitten in de verschillende vormen van mythologie, naargelang de streek waar deze vandaan komt. De namen en locaties mogen misschien verschillen, in elke mythologie (of deze van Griekse, Scandinavische of eender welke oorsprong ook is) komen heel wat gelijkaardige personages voor, die al dan niet een emotie of een gevoel naar voren werpen. Mijn interesse in dit veld groeit met de jaren en doet me realiseren dat ik hier meer over wil/moet lezen. (Dankzij schrijvers zoals Stephen Fry wordt dit ook veel toegankelijker voor een niet intelectueel als mezelf). Tot nu toe ken ik de meeste vormen uit de mythologie door Hollywood of door stripverhalen (al dan niet verfilmd wat ons dan terug bij Hollywood brengt), maar die zijn dan naar de hand van de regisseur en/of striptekenaar en -scenarist gekneed.
Vandaar dat ik blij ben dat mensen als Barbara Baert dit onderwerp aansnijden én het linken aan een interesseveld dat me heel hard ligt, namelijk de kunst. En zo zie je maar: je bent nooit, maar dan ook nooit, te oud om bij te leren / lezen!
1
1
Reageer op deze recensie
