Lezersrecensie
Na zon komt een regenbom
https://looneybooks79.blog/2024/11/06/keller-brik-4-harde-regen/
Het is heet in Brussel, het asfalt dampt, kleren plakken van het zweet, een hittegolf waart over het land en de enige verkoeling is te vinden in de schaduw van een kantoorgebouw, onder de kruin van een boom in een park of in een met airco voorziene woning. Ook onder Kellers voeten is de hitte aan het stijgen want zijn verleden blijft hem achtervolgen.
En dat terwijl hij samen met Gwen een bloeiende zaak heeft. Sinds hij door zijn vorige zaken in het nieuws kwam is zijn befaamdheid gestegen. Gwen blijft een zwijgzame medewerker maar achter die façade schuilt een harde mannenhatende wraakengel. Een wraakengel die tegelijkertijd zorgzaam is voor Dante, die ze van straat plukte en bij zich in huis nam!
Als een vrouw hen benadert met de vraag om haar dochter te zoeken die al twee jaar geleden verdween, zetten Keller en Gwen er hun tanden in en ontdekken een link met een vergeten kortfilm, waar zij haar doctoraat rond plande. Maar hoe kan een oude, verloren gewaande film noir een verdwijning veroorzaken?
Keller belandt opnieuw in de donkere onderbuik van Brussel, een smeerpoel van liegen, bedriegen, drugs en wanhopige mensen… dit op risico van zijn eigen leven.
En dan barst niet alleen de regenbom maar ook wordt alles in een versnelling hoger gezet, een storm broeit!
Keller Brik is intussen al aan zijn vierde avontuur toe. Ik zei ooit eens dat hij een ‘vibe’ is: hij weet zichzelf als geen ander in de neteligste situaties te brengen, waar hij met zijn (donkere) humor probeert zichzelf uit te lullen vaak om alleen maar met een paar blauwe ogen en schrammen hier en daar ternauwernood te ontsnappen, al dan niet geholpen door zijn assistente, die haar eigen strijd te strijden heeft.
Gwen Van Meer is de streetwise harde bolster die maar al te graag haar messen gebruikt om een boodschap over te brengen. Ik kan het gevoel nooit van me afschudden dat er een grote gelijkenis is tussen haar en Lisbeth Salander uit de Millennium-boeken van Larrson. (Bewust, toeval of homage?)
Maar één ding staat vast, Wouter Dehairs weet niet alleen hoe hij een misdaadroman moet schrijven, met Brussel als hoofdrol onder een verhitte, branderige zon of in een stad met door regen (en bloed) blinkende straatstenen.
Het boek is achteraan ook voorzien van een playlist (te beluisteren via spotify) met liedjes die de sfeer van ‘Harde Regen’ heel goed begeleiden.
Het is heet in Brussel, het asfalt dampt, kleren plakken van het zweet, een hittegolf waart over het land en de enige verkoeling is te vinden in de schaduw van een kantoorgebouw, onder de kruin van een boom in een park of in een met airco voorziene woning. Ook onder Kellers voeten is de hitte aan het stijgen want zijn verleden blijft hem achtervolgen.
En dat terwijl hij samen met Gwen een bloeiende zaak heeft. Sinds hij door zijn vorige zaken in het nieuws kwam is zijn befaamdheid gestegen. Gwen blijft een zwijgzame medewerker maar achter die façade schuilt een harde mannenhatende wraakengel. Een wraakengel die tegelijkertijd zorgzaam is voor Dante, die ze van straat plukte en bij zich in huis nam!
Als een vrouw hen benadert met de vraag om haar dochter te zoeken die al twee jaar geleden verdween, zetten Keller en Gwen er hun tanden in en ontdekken een link met een vergeten kortfilm, waar zij haar doctoraat rond plande. Maar hoe kan een oude, verloren gewaande film noir een verdwijning veroorzaken?
Keller belandt opnieuw in de donkere onderbuik van Brussel, een smeerpoel van liegen, bedriegen, drugs en wanhopige mensen… dit op risico van zijn eigen leven.
En dan barst niet alleen de regenbom maar ook wordt alles in een versnelling hoger gezet, een storm broeit!
Keller Brik is intussen al aan zijn vierde avontuur toe. Ik zei ooit eens dat hij een ‘vibe’ is: hij weet zichzelf als geen ander in de neteligste situaties te brengen, waar hij met zijn (donkere) humor probeert zichzelf uit te lullen vaak om alleen maar met een paar blauwe ogen en schrammen hier en daar ternauwernood te ontsnappen, al dan niet geholpen door zijn assistente, die haar eigen strijd te strijden heeft.
Gwen Van Meer is de streetwise harde bolster die maar al te graag haar messen gebruikt om een boodschap over te brengen. Ik kan het gevoel nooit van me afschudden dat er een grote gelijkenis is tussen haar en Lisbeth Salander uit de Millennium-boeken van Larrson. (Bewust, toeval of homage?)
Maar één ding staat vast, Wouter Dehairs weet niet alleen hoe hij een misdaadroman moet schrijven, met Brussel als hoofdrol onder een verhitte, branderige zon of in een stad met door regen (en bloed) blinkende straatstenen.
Het boek is achteraan ook voorzien van een playlist (te beluisteren via spotify) met liedjes die de sfeer van ‘Harde Regen’ heel goed begeleiden.
1
Reageer op deze recensie