Waren maar allemaal terug tien jaar oud

https://looneybooks79.blog/2024/10/09/een-doodgewone-jongen-2-het-spel-is-uit/

Nebo is een doodgewone jongen met heel veel fantasie. Als hij rondwandelt ziet hij overal avonturen om zich heen zoals krokodillen onder het zebrapad, een trein die een achtbaan wordt en zoveel meer. Hij is nog, samen met het dorp waarin hij leeft en de school waar hij naartoe gaat, aan het bekomen van de avonturen tegen het OTF (organisatie tegen fantasie) of beter gekend als de Bende van het Grijze Kruis, onder leiding van Foster, de vroegere directeur van zijn school.

Nebo komt net terug van een bezoekje aan zijn schooljuf, Juf Fortuna die ook tot de bende behoorde maar nu in de gevangenis inziet dat ze fout was, als hij bijna wordt omver gereden door een grijze sportwagen. Hij ontsnapt ternauwernood maar belandt toch in het ziekenhuis.

Maar algauw is hij terug thuis, kan hij opnieuw met zijn vrienden naar school, waar een nieuwe juf aan het werk is gegaan. Juf Sofie moet nog een beetje leren die bende onder controle te houden maar ze houden eigenlijk wel van haar. Ook van de iets strengere meester Max. Het leventje kan terug zijn gang gaan. Zijn vrienden beleven dan ook allerlei avonturen, alhoewel dit via computerspelletjes op de tablet gebeurt. Ook het nieuwe spelletje Super City Kids geraken ze helemaal van in de ban. Zelfs hun meester lijkt interesse te tonen.

En dan merkt Nebo plots op dat er rare dingen in het dorp aan de hand zijn. Plots verschijnen op enkele deuren opnieuw grijze kruisen. Als dan ook nog eens duidelijk wordt wie verantwoordelijk is voor deze kruisen begint Nebo zich zorgen te maken en moet hij zien uit te zoeken wie er achter zit. Eén ding is zeker, de Bende van het Grijze Kruis heeft zijn laatste streek nog niet uitgespeeld. Maar Nebo laat het niet zomaar aan zich voorbij gaan en zal terugvechten, samen met Axi en nog enkele van zijn schoolvrienden.

Net zoals het eerste boek in de reeks is dit een avontuurlijk, fantasierijk verhaal waarin een gewone jongen een gewoon leven mag en kan leiden, kind kan zijn tot hij in gevaar blijkt te zijn. Hoewel de verhaallijnen doorlopen kan je deze zeker ook los van elkaar lezen (maar ik ben nogal fan van reeksen op volgorde te lezen)

Het leuke aan dit verhaal, slim gespeeld trouwens Michael, is dat de schrijver niet alleen een leuk verhaal vertelt over een bende die een gans dorp, en dan vooral de kinderen, in een wurggreep houdt maar tevens de kinderen waarschuwt voor de gevaren van te veel en te vaak met elektronische apparaten zoals smartphones en tablets bezig te zijn. En voor de fans: Een doodgewone jongen 3: Een buitengewoon meisje komt eraan in oktober! Dus wees maar zeker dat de strijd tussen Nebo en de bende nog niet over is!

Hoe leuk is het om te kunnen verdwalen en terug te kunnen gaan in de fantasie van een tienjarige. Doet me zo terugdenken aan mijn eigen jeugd. Hoe vrij en vol fantasie waren ons hoofdjes allemaal niet? Wie zat ook niet achteraan in de wagen, onderweg naar ergens, naar buiten te kijken en zag ook allerlei dingen zoals draken in het landschap, of grote gevechten en dieren die er eigenlijk allemaal niet waren... behalve dan in ons eigen fantasierijke koppeke? Aaaah, too be young again!

Natuurlijk zijn ook nu de cover en de geweldige tekeningen in het boek van de hand van Steven de Waele.