Lezersrecensie
Roofdier en het naïve meisje
https://looneybooks79.blog/2024/11/19/hotel-iris/
De zeventienjarige Mari werkt bij haar strenge moeder in het Hotel Iris, ze heeft zelfs haar studies ervoor moeten opgeven. Op een avond hoort ze uit kamer 202 een ruzie tussen een vrouw en een man. De vrouw stormt uit de kamer en Mari hoort de man haar naroepen: "Hou je kop, hoer!"
Door die drie woorden geraakt Mari ontzettend gefascineerd door de veel oudere man en begint hem dan ook op te zoeken, ondanks de geruchten die rondgaan over hem dat hij zijn vrouw zou hebben vermoord. Mari geraakt met de man, een vertaler, verwikkeld in een bizarre, opwindende en intense relatie waardoor ze meer en meer uit de klauwen van haar moeder lijkt te raken. Dat de wensen van de vertaler naarmate elke afspraak, waarbij Mari naar zijn woning op een verlaten eiland gaat, extremer worden doet haar toch twijfelen over de geruchten die rondgaan, zeker als ze een bebloede sjaal vindt.
Het boek wordt vaak genoemd als een mix van '50 Shades of Grey' en 'Lolita' maar persoonlijk zie ik die link niet zozeer. Er zijn natuurlijk wel gelijkenissen omdat het gaat over een minderjarig meisje dat zich in een duistere wereld laat verleiden van bondage en dergelijke. Maar Yoko laat de lezer nog net genoeg zelf fantasie over, hoewel je vaak denkt: hoeveel verder kan dit nog gaan eigenlijk?
Hoewel dit boek door een Japanse auteur werd geschreven heb ik weinig of nooit dat gevoel gehad en was ik me vaak aan het afvragen of dit verhaal zich niet gewoon ergens in een Europese stad afspeelde. Dat is natuurlijk geen negatief punt want zo heeft Yoko Ogawa het heel internationaal gehouden. Eveneens kan het verhaal zich eender wanneer hebben afgespeeld want op geen enkel moment is er een duiding naar een tijdperk in het verhaal.
Bij het schrijven van deze review ontdekte ik pas dat dit boek al van 1996 dateert, wat me enigszins verbaasde. Op geen enkel moment zou ik dat gedacht hebben. Van mensen die al meer van deze auteur lazen hoorde ik dat er blijkbaar al betere boeken zijn door haar geschreven, dus nu moet ik wel op zoek gaan naar 'De Geheugenpolitie' aangezien dat als haar beste wordt beschouwd.
Ik fietste door dit boek dus qua schrijfstijl kan ik weinig opmerken want deze auteur kan alvast heel goed in het hoofd kruipen van een jong meisje dat zich laat inpakken door een oudere man. Wie raakte niet op die leeftijd gefascineerd door een oudere vrouw of man en wou bepaalde fantasieën beleven en doormaken? Wie was niet kneedbaar op die jonge leeftijd waarop je nog ontdekkende bent? Het gevaar ligt er altijd in dat je op die leeftijd niet genoeg kan inschatten waar het gevaar schuilt.
De zeventienjarige Mari werkt bij haar strenge moeder in het Hotel Iris, ze heeft zelfs haar studies ervoor moeten opgeven. Op een avond hoort ze uit kamer 202 een ruzie tussen een vrouw en een man. De vrouw stormt uit de kamer en Mari hoort de man haar naroepen: "Hou je kop, hoer!"
Door die drie woorden geraakt Mari ontzettend gefascineerd door de veel oudere man en begint hem dan ook op te zoeken, ondanks de geruchten die rondgaan over hem dat hij zijn vrouw zou hebben vermoord. Mari geraakt met de man, een vertaler, verwikkeld in een bizarre, opwindende en intense relatie waardoor ze meer en meer uit de klauwen van haar moeder lijkt te raken. Dat de wensen van de vertaler naarmate elke afspraak, waarbij Mari naar zijn woning op een verlaten eiland gaat, extremer worden doet haar toch twijfelen over de geruchten die rondgaan, zeker als ze een bebloede sjaal vindt.
Het boek wordt vaak genoemd als een mix van '50 Shades of Grey' en 'Lolita' maar persoonlijk zie ik die link niet zozeer. Er zijn natuurlijk wel gelijkenissen omdat het gaat over een minderjarig meisje dat zich in een duistere wereld laat verleiden van bondage en dergelijke. Maar Yoko laat de lezer nog net genoeg zelf fantasie over, hoewel je vaak denkt: hoeveel verder kan dit nog gaan eigenlijk?
Hoewel dit boek door een Japanse auteur werd geschreven heb ik weinig of nooit dat gevoel gehad en was ik me vaak aan het afvragen of dit verhaal zich niet gewoon ergens in een Europese stad afspeelde. Dat is natuurlijk geen negatief punt want zo heeft Yoko Ogawa het heel internationaal gehouden. Eveneens kan het verhaal zich eender wanneer hebben afgespeeld want op geen enkel moment is er een duiding naar een tijdperk in het verhaal.
Bij het schrijven van deze review ontdekte ik pas dat dit boek al van 1996 dateert, wat me enigszins verbaasde. Op geen enkel moment zou ik dat gedacht hebben. Van mensen die al meer van deze auteur lazen hoorde ik dat er blijkbaar al betere boeken zijn door haar geschreven, dus nu moet ik wel op zoek gaan naar 'De Geheugenpolitie' aangezien dat als haar beste wordt beschouwd.
Ik fietste door dit boek dus qua schrijfstijl kan ik weinig opmerken want deze auteur kan alvast heel goed in het hoofd kruipen van een jong meisje dat zich laat inpakken door een oudere man. Wie raakte niet op die leeftijd gefascineerd door een oudere vrouw of man en wou bepaalde fantasieën beleven en doormaken? Wie was niet kneedbaar op die jonge leeftijd waarop je nog ontdekkende bent? Het gevaar ligt er altijd in dat je op die leeftijd niet genoeg kan inschatten waar het gevaar schuilt.
1
Reageer op deze recensie