Kafka, relaties en schrijven

https://looneybooks79.blog/2024/07/26/kafka-schrijven-voor-zijn-leven/

Rüdiger Safranski neemt in dit boek over Franz Kafka de Tsjechische schrijver op de korrel en werkt zijn oeuvre af en legt de linken met het leven dat Kafka leefde, vooral zijn liefdes en dan vooral de huwelijken die hij steeds wist af te wenden. Schrijven was waar hij voor leefde, schrijven was het belangrijkste in het leven van Kafka! En daar moest de liefde vaak voor wijken.

Vooral tijdens zijn af-en-aan relatie met Felice Bauer heeft hij twee van zijn belangrijkste werken geschreven: Het Proces en Metamorfose.

Rüdiger analyseert hierin dan ook hoe twijfel vaak Kafka deel was en hoe dat ook terug een invloed had op zijn leven. Het was door diezelfde twijfels dat zijn relaties telkens op niks uitdraaiden. Hij wou zelf geen kinderen, in tegenstelling tot de meeste vrouwen waar hij een relatie mee aanging. Nochtans liet hij telkens uitschijnen dat hij ertoe bereid was en dan kwam de twijfel opnieuw naar boven.

Via het schrijven kon hij zich het beste verwoorden maar eens hij met zijn verloofde samen was bleek hij zich in een stilzwijgen terug te trekken. Via de verhalen die Kafka schreef zien we de man opgroeien en uiteindelijke ten onder gaan aan tuberculose. Overdag werken voor de AUVA, ‘s nachts doorschrijven: zijn verhalen, zijn brieven en zijn dagboek.

Kafka fascineert me, dat is al lang zo en toch is het nu pas dat ik boeken over hem lees én (hopelijk snel) zijn verhalen zal lezen. Wie het Kafka-jaar (2024 is het honderdjarige herdenken van Kafka’s sterfdatum: 3 juni 1924) wil mee beleven en dit boek lezen wil, dan raad ik ook ‘Kafka in Berlijn’ van Piet de Moor aan, dat perfect aansluit aan het laatste hoofdstuk van dit boek, zelfs bijna als een extra hoofdstuk van dit boek kan gezien worden. Daarin worden zijn laatste levensjaren verder uitgespit. De jaren die hij samen met Dora Diamant beleefde in Berlijn. Wie daar mijn recensie wil over lezen, dat kan via onderstaande link:

https://looneybooks79.blog/2024/07/19/mythos-het-geillustreerde-verhaal/

Doordat Safranski nogal hooghartig schrijft, iets té filosofisch, vooral in het begin van dit boek, heeft het me even tijd gekost om erin vastgegrepen te worden. Maar eens Safranski de boeken begint te beschrijven (en eigenlijk is dit boek een ideale introductie voor het werk van Kafka) blijkt het toch een heel boeiend boek om te blijven lezen!

De tekening op het front tenslotte, zou van de hand van de schrijver zelf zijn. En deze toont een verloren man die voorovergebogen op zijn tafel/bureau leunt (nadenkend? In slaap gevallen? In tranen?) en kan eigenlijk geen beter beeld zijn om de man te begrijpen. Kafka’s ongeluk in de liefde, waar hij quasi altijd zelf de oorzaak van was, doet me bij het lezen van de boeken over hem vaak afvragen of hij niet latent homo was. Of misschien was hij gewoon aseksueel? Niet dat dit nu een rol speelt in des mans leven maar het is een bedenking die ik mezelf al een aantal keren heb gemaakt.

Wel is duidelijk dat hij het Joodse geloof heel hoog in het vaandel had, zelfs in tegenstelling tot zijn vader die zich volledig had afgekeerd ervan, en dat heeft ook invloed gehad op zijn familiale situatie!

Kortom, wie Kafka beter wil leren kennen kan ik gerust dit boek aanraden!