Vogels in het Zweedse landschap

Is het toevallig dat, net als ik deze wandeling lees, de fazant in mijn tuin aan het kraaien is, roepend naar een wijfje om haar met zijn kreet en mooie looks te verleiden? Is het toevallig dat net de cover van dit boek, dat me geweldig aantrok, om dit boekje van Sander Kollaard te lezen op het moment dat de lente zijn eerste stappen zet in ons land, met een eerste warme dag en het vormen van paartjes in de tuin van verschillende vogelsoorten? Ja, dat is het maar het is wel een heel gelukkig toeval, vind ik.

Sander Kollaard woont al enkele jaren in Zweden intussen. Dit boekje is een ode aan de lente, aan het opkomen van de bloesems en de natuur dat geleidelijkaan ontwaakt uit zijn winterslaap. En om dit te vieren gaat Sander op wandel waar hij aantekeningen van maakt. Eerder was dit het plan al maar kwam het leven er altijd tussen, op de één of andere manier. Maar dit jaar bewandelt hij Zweden en de lente.

Begeleid door de kreten van leeuweriken, fazanten (heerlijk dat geluid van een fazant die met zijn veren schuddend roept naar zijn harem), iets vinkerig, iets spechterig en intussen het opkomend plantenleven bewonderend, denkt Sander na over het leven, over de dood. Maar de lente is grillig en kan verrassend uit de hoek komen, bijvoorbeeld met een onverwachte aprilse sneeuwbui.

Wat een heerlijk klein boekje was dit, wat een leuke wandeling waarbij we doorheen het Zweedse landschap maar ook door het hoofd van de auteur mogen meewandelen. Een ode aan de lente, de natuur en aan zijn moeder, zo kan je dit wel noemen. Deze 'Lentehonger' is één van intussen al enkele boekjes die in de reeks 'een wandeling' hoort. Binnenkort komt ook Saskia de Coster met haar eigen verhaal. Van deze reeks mag je de komende maanden zeker nog recensies van me verwachten!