Lezersrecensie
Een sterk verhaal over sterke vrouwen!
http://looneybooks79.blog/2025/02/03/maandag-zal-er-van-ons-gehouden-worden/
Maandag! Maandag! Maandag! Op maandag zal er van ons gehouden worden is een van de beste boeken die ik al las dit jaar. Het verhaal over vrouwen die hun leven in eigen handen nemen en zich ontworstelen uit een leven dat voor hen bepaald wordt doet me telkens denken aan hoeveel respect ik heb voor deze verhalen, auteurs en vooral de vrouwen zelf, vooral in een tijd waarin vrouwen opnieuw geen recht noch controle meer lijken te hebben over hun eigen lijf en leven! Daarom zijn verhalen zoals dit heel belangrijk!
Het boek is geschreven alsof het een brief is van één vrouw aan een andere, een vriendin van haar waarmee ze haar leven grotendeels deelde, alle ellende en alle smart maar ook de mooie tijden die zich in hun jeugd aanboden.
De zeventienjarige Naíma zoekt naar wat haar gelukkig kan maken, geen makkelijke opdracht voor haar aangezien ze als moslima in een gezin met een streng religieuze vader en een meegaande moeder, die beide nog tot een andere generatie behoren, die het zeventienjarig meisje geen mogelijkheid geven zich te ontplooien. Maar Naíma leert een leeftijdsgenote kennen die zich ontrekt van al deze controle en haar leven durft te leiden zoals zij het wil: uitgaan, drinken, roken en zelfontplooing waar Naíma enorm naar opkijkt. Naíma ziet langs die weg een manier om zich te ontrekken van de controle van haar conservatieve familie. Zij stapt dan ook heel graag in de voetstappen van de vriendin.
Maar ook voor Naíma blijkt het leven de nodige uitdagingen te hebben. Als ze zich laat overtuigen met haar geliefde te trouwen, dik tegen haar ouders zin want het is niet de man die zij voor haar kozen, waarmee alles koek en ei is in het begin tot hij zich ook op zijn religie stort, wordt het leven voor haar opnieuw een uitdaging en ziet ze zichzelf in de rol van haar moeder geduwd worden. Maar ook nu zal Naíma zich niet laten controleren.
Deze prachtige roman over het pad naar vrijheid in een wereld waar vrouwen zich gewillig laten domineren, over afkomst en over sociale klasse en vriendschap blijft lang aan je gehemelte kleven als een overzoete baklava die maar niet los wil komen. Najat El Hachmi put volgens mij ook uit eigen ervaringen om dit verhaal, deze brief, te schrijven. Het boek deed me soms denken aan een Catalaanse islam versie van 'L'amica Geniale' van Elena Ferrante. Maar in plaats van de reis door de tijd in vier boeken te gooien weet Najat enkele decennia te overbruggen in dit ene boek.
De cover toont ook de dualiteit aan die vrouwen ondergaan als ze opgroeien en op moeten boksen tegen de dagelijkse strijd die vrouwen (ook vandaag nog zoals reeds gezegd) ondergaan! Maar de blik in de ogen van deze cover bewijst ook dat deze vrouwen zich niet zomaar zullen laten doen en zullen opboksen tegen alles wat het patriarchaat hen zal toewerpen!
Een sterk verhaal over sterke vrouwen!
Maandag! Maandag! Maandag! Op maandag zal er van ons gehouden worden is een van de beste boeken die ik al las dit jaar. Het verhaal over vrouwen die hun leven in eigen handen nemen en zich ontworstelen uit een leven dat voor hen bepaald wordt doet me telkens denken aan hoeveel respect ik heb voor deze verhalen, auteurs en vooral de vrouwen zelf, vooral in een tijd waarin vrouwen opnieuw geen recht noch controle meer lijken te hebben over hun eigen lijf en leven! Daarom zijn verhalen zoals dit heel belangrijk!
Het boek is geschreven alsof het een brief is van één vrouw aan een andere, een vriendin van haar waarmee ze haar leven grotendeels deelde, alle ellende en alle smart maar ook de mooie tijden die zich in hun jeugd aanboden.
De zeventienjarige Naíma zoekt naar wat haar gelukkig kan maken, geen makkelijke opdracht voor haar aangezien ze als moslima in een gezin met een streng religieuze vader en een meegaande moeder, die beide nog tot een andere generatie behoren, die het zeventienjarig meisje geen mogelijkheid geven zich te ontplooien. Maar Naíma leert een leeftijdsgenote kennen die zich ontrekt van al deze controle en haar leven durft te leiden zoals zij het wil: uitgaan, drinken, roken en zelfontplooing waar Naíma enorm naar opkijkt. Naíma ziet langs die weg een manier om zich te ontrekken van de controle van haar conservatieve familie. Zij stapt dan ook heel graag in de voetstappen van de vriendin.
Maar ook voor Naíma blijkt het leven de nodige uitdagingen te hebben. Als ze zich laat overtuigen met haar geliefde te trouwen, dik tegen haar ouders zin want het is niet de man die zij voor haar kozen, waarmee alles koek en ei is in het begin tot hij zich ook op zijn religie stort, wordt het leven voor haar opnieuw een uitdaging en ziet ze zichzelf in de rol van haar moeder geduwd worden. Maar ook nu zal Naíma zich niet laten controleren.
Deze prachtige roman over het pad naar vrijheid in een wereld waar vrouwen zich gewillig laten domineren, over afkomst en over sociale klasse en vriendschap blijft lang aan je gehemelte kleven als een overzoete baklava die maar niet los wil komen. Najat El Hachmi put volgens mij ook uit eigen ervaringen om dit verhaal, deze brief, te schrijven. Het boek deed me soms denken aan een Catalaanse islam versie van 'L'amica Geniale' van Elena Ferrante. Maar in plaats van de reis door de tijd in vier boeken te gooien weet Najat enkele decennia te overbruggen in dit ene boek.
De cover toont ook de dualiteit aan die vrouwen ondergaan als ze opgroeien en op moeten boksen tegen de dagelijkse strijd die vrouwen (ook vandaag nog zoals reeds gezegd) ondergaan! Maar de blik in de ogen van deze cover bewijst ook dat deze vrouwen zich niet zomaar zullen laten doen en zullen opboksen tegen alles wat het patriarchaat hen zal toewerpen!
Een sterk verhaal over sterke vrouwen!
1
Reageer op deze recensie
